Μισός αιώνας: Το Καλοκαίρι του Έρωτα – Μεταπροεόρτια (1): Η Σάρκα του Θεού

Ένας από τους αντιπροέδρους της J.P. Morgan & Co. (η προμήτωρ των  JPMorgan Chase, Morgan Stanley, and Deutsche Bank) είχε πολύ ενδιαφέροντα ενδιαφέροντα. Πέρα από τη διαχείριση των Δημοσίων Σχέσεων της τράπεζας, ο Robert Gordon Wasson ασχολιόταν ερασιτεχνικά με την ψυχεδελική εμπειρία και η βρώση μανιταριών ήταν το αγαπημένο του χόμπυ.

Παρέα με τη σύζυγό του Βαλεντίνα, γύρισαν όλο τον κόσμο ψάχνοντας να μάθουν τον ρόλο που έπαιζαν να μανιτάρια στις πρωτόγονες κοινωνίες. Σε κάποια φάση ο δρόμος τους έφερε στα απόμακρα υψίπεδα του Μεξικό, όπου μια μάγισσα/γιατρός τους προσέφερε τη «Σάρκα του Θεού».

Ο Ρόμπερτ ήταν αποφασισμένος να αντισταθεί στην επίδραση αλλά σύντομα κατάλαβε «ότι ήταν αδύνατο να αντισταθεί στην επέλαση των μανιταριών» και παραδόθηκε. Τις εντυπώσεις του τις δημοσίευσε με ένα 17σέλιδο άρθρο στο περιοδικό Life Magazine (1957): «Αναζητώντας το Μαγικό Μανιτάρι», όπου:

«βίωνα τη σχάση του πνεύματος,  ένα είδος διχοτόμησης του προσώπου, ένα είδος σχιζοφρένειας, όπου η ορθολογική μεριά συνεχίζει να επιχειρηματολογεί και να επεξεργάζεται διανοητικά τις αισθήσεις ενώ η άλλη μεριά τις απολαμβάνει»

Το άρθρο του Ρόμπερτ ήταν ένας δημοσιογραφικό θρίαμβος, μια πραγματική τομή στο πεδίο. Ένα μαζικό κοινό γνώριζε δια της ανάγνωσης στον μυστηριώδη κόσμο των ψυχεδελικών και σύντομα εκατοντάδες άνθρωποι εισέρρεαν στο Μεξικό για να βρούν τον προσωπικό τους curandero. Και την ίδια στιγμή, ο Δρ. Albert Hofmann έκανε την απαραίτητη χημική ανάλυση στα Sandoz Laboratories, εκχύλισε στα ενεργά συστατικά και ανακοίνωσε προς την επιστημονική κοινότητα τη σύνθεση του απόλυτου ενθεογόνου, την ψιλοκυβίνη.

Πέρα από τη CIA, που μόλις έμαθε το επίτευγμα του Δρ. Hofmann, πήρε δείγματα από την Sandoz και τα προώθησε στον Δρ Harris Isbell του Lexington Narcotics Hospital για να δοκιμάσει σε ναρκομανείς, ένας που διάβασε το άρθρο του Wasson ήταν ο φέρελπις νεαρός λέκτορας του Χαρβαρντ με το όνομα Τίμοθι Λίρι, το ανερχόμενο αστέρι της συμπεριφορικής ψυχολογίας.

Το ταλέντο του κι οι επιδόσεις του ήταν τέτοια που η CIA χρησιμοποιούσε τον όρο “The Leary” όταν έκρινε έναν υποψήφιο ως άριστο.