https://www.youtube.com/watch?v=hh-P0PPolCI

Δευτέρα 24 Ιουλίου 2017

Μισός αιώνας: Το Καλοκαίρι του Έρωτα: Η καλλιτεχνική κορύφωση


Δύσκολα βρίσκει κανείς λίστα με τους καλύτερους δίσκους της ροκ που να μην έχει στην 1η θέση το Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band των Beatles (26/05/1967). Αν και πολλοί εγγλέζοι μουσικοί είχαν εισαχθεί στην LSD κουλτούρα (από τον Michael Hollingshead, μια από τις πιο αινιγματικές φιγούρες της ροκ κουλτούρας) και αυτό φαινόταν στα παραγόμενα τότε τραγούδια (π.χ., Rolling Stones “Something Happened to Me Yesterday” Eric Burdon and The Animals "A Girl Named Sandoz" Beatles “Tomorrow Never Knows”), το  Sgt. Pepper's ήταν το απόλυτο μουσικό εκχύλισμα του διαιθυλαμιδίου του λυσεργικού οξέος .




Κατά την ηχογράφηση όλοι οι Beatles ήταν high. Ακόμη κι ο συντηρητικότερος εξ αυτών ΜακΚάρτνεϋ, ο τελευταίος που πήρε LSD, δήλωνε: «Μου άνοιξε τα μάτια. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο, τιμιότερο, ανεκτικότερο. Αν οι ηγέτες του κόσμου δοκίμαζαν έστω και μια φορά, οι πόλεμοι, η πείνα, η φτώχια κι οι καταστροφές θα γίνουν κακό παρελθόν»

Ο Λοχίας Πιπέρι ήταν ένα concept album δομημένο πάνω σε ένα τριπάρισμα: Οι Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band ταξίδευαν τον ακροατή μέσα στην ιστορία της μουσικής, από τις μπαλάντες και τα λαϊκά τραγούδια, στα πιανιστικά τζαζ, την μουσική τσίρκου και τη μουσική δωματίου, στα μιούζικ χολς, στην αβάντ γκάρντ, στην ινδική μουσική και τελικά στη ροκ. 4 τραγούδια ("A Day in the Life", "Lucy in the Sky with Diamonds", "With a Little Help from My Friends", "Being for the Benefit of Mr. Kite!") είχαν σαφείς αναφορές, ενώ όλη η ενοσχήστρωση, η πρωτοποριακή χρήση ήχων, τα tape loops, τα sound effects, τα handclaps, τα tambourine και τα maracas έκαναν το μυαλό να χορεύει. Για να μη μιλήσουμε για τα «δέντρα μανιτάρια», τους «ουρανούς από μαρμελάδα», τις «εφημερίδες ταξί», τα  «γυαλιά γραβάτες».

Καθόλου περίεργο που διάφοροι φρίκαραν. Υπερσυντηρητικές ομάδες όπως η John Birch Society είδαν μια διεθνή κομμουνιστική συνωμοσία πίσω από το άλμπουμ, ένα άλμπουμ που κατανοούσε άριστα και ακόμη πιο άριστα εφάρμοζε τις τεχνικές του brainwashing. Ο δικός μας Σπύρο Θίοντορ Άγκνιου, κυβερνήτης τότε του Μέριλαντ και αργότερα αντιπρόεδρος του Νίξον ξεκινούσε εκστρατεία εναντίον του άλμπουμ. Και το BBC απαγόρευε το ("A Day in the Life").

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου