Μισός αιώνας: Το Καλοκαίρι του Έρωτα: Swinging London

Οι κοινωνιολόγοι κι οι ιστορικοί μας λένε ότι κάθε γενιά βλέπει τον κόσμο ως κάτι καινούργιο. Η γενιά των σίξτις ήταν η πρώτη που έβλεπε τον κόσμο και ως νεαρό. Και ήταν μια γενιά μεγάλου «χρονικού μήκους» και με γερή τσέπη. Το μήκος ήταν μεγάλο λόγω της χρονικής επιμήκυνσης της πλήρους εκπαίδευσης και ιδιαίτερα λόγω της δημιουργίας τεράστιων φοιτητικών πληθυσμών, αγοριών και κοριτσιών. Ακόμη κι οι νέοι που έμπαιναν στην αγορά εργασίας μετά τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (14-16 ετών), είχαν ασύγκριτα περισσότερα χρήματα στην τσέπη τους σε σχέση με τις προηγούμενες γενιές χάρη στην πολιτική της πλήρους απασχόλησης. Έτσι, η νεανική αγορά, πυρήνες της οποίας είχαν αρχίζει να σχηματίζονται από τα μέσα της δεκαετίας του 1950, επέφερε επανάσταση στη μουσική και, ειδικότερα στην Ευρώπη, στη μόδα.



Η έκρηξη πρωτοσημειώθηκε στη Βρετανία και βασίστηκε στη συγκέντρωση στα αστικά κέντρα σχετικά καλά αμοιβόμενων κοριτσιών που εργάζονταν σε γραφεία και εμπορικά καταστήματα και είχαν, συχνά, περισσότερα χρήματα για ξόδεμα από τ’ αγόρια. Κι αν λάβει κανείς υπόψη του ότι, όπως πάντα και τότε ακόμη περισσότερο, τα κορίτσια δεν είναι τόσο προσηλωμένα στα παραδοσιακά αρσενικά πρότυπα δαπάνης (τσιγάρα, αλκοόλ, ναρκωτικά), μπορεί να κατανοήσει την έκρηξη. Μπλούζες, φούστες, καλλυντικά και δίσκοι. Και συναυλίες με τις χαρακτηριστικές  τσιρίδες λατρείας. Και οι μπουτίκ σε Carnaby Street και King's Road να αυξάνονται με εκθετικό ρυθμό.

Τα κορίτσια, όπως πάντα, είναι η καταναλωτική δύναμη που στηρίζει και θρέφει την ποπ μουσική κι αν μετρήσουμε τις πωλήσεις δίσκων στις ΗΠΑ από το 1955 (που πρωτοεμφανίστηκε η ροκ μουσική) (277 εκατομ δολ) έως το 1973 (2 δις), θα το κατανοήσουμε ακόμη πιο καλά. Κι όσο πιο πλούσια ήταν η χώρα τόσο πιο μεγάλη η αγορά δίσκων: οι νέοι των ΗΠΑ και της βόρειας Ευρώπης (Αγγλία, Δ Γερμανία, Ολλανδία, Σουηδία) ξόδευαν 7-10 φορές περισσότερα σε σχέση με τους νέους της φτωχιάς νότιας Ευρώπης (Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα, Πορτογαλία).