Όπως και να το
δει κανείς, ο Εμμανουήλ είχε μια ιδιαίτερη παιδική ηλικία.
Μεγαλωμένος σε μια μη θρησκευόμενη οικογένεια της μεγαλομεσαίας τάξης, στην ηλικία των 12, κατάλαβε ότι τα πράγματα δεν προχωρούν έτσι και βαφτίστηκε καθολικός, πείθοντας τους γονείς του να πληρώσουν το τοπικό ιησουητικο κολέγιο.
Μέσα σε 3 χρόνια, έπαθε κάτι που το παθαίνουν αρκετά αγόρια: ερωτεύτηκε την (40άρα) τότε φιλόλογό του. Δεν είναι και πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τί έπαθε ο 15χρονος Εμμανουήλ, αν δούμε μια σημερινή φωτό της Μπριζίτ και κάνουμε μια απλή βιολογική αναγωγή και την φανταστούμε το 1992.
Η ποίηση, η λογοτεχνία, το δράμα γενικότερα, και τα μάγια της μεστωμένης καλλονής στον ευαίσθητο αλλά και ντούρο Εμμανουήλ, δημιούργησαν κάτι ανεπανάληπτο ερωτικά.
Ό,τι και να έκαναν οι πανικόβλητοι γονείς του Εμμανουήλ, τα μάγια δεν λύνονταν.
Η Μπριζίτ έστειλε τον σύζυγο και τα 3 παιδιά της συμφώνησαν.
Τους απομάκρυναν, αλλά τίποτε. Τον έβαλαν να σπουδάσει φιλοσοφία, αλλά τίποτε. Τον έβαλαν να επιμεληθεί τις σημειώσεις και τη βιβλιογραφία του «Η μνήμη, η ιστορία, η λήθη» του Π. Ρικέρ,
Τον έκαναν στελεχος της Ρότσιλντ, αλλά τίποτε. Υπουργό, αλλά τίποτε. Και σε λίγο πρόεδρο της χώρας – και θέλω να ελπίζω τον καλύτερο - αλλά τίποτε.
Vive la france, λοιπόν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου