Μεταγαλλικές ή μεταεκλογές (6): Ο Βίκτωρ Ουγκό καλεί ορισμένα μεγάλα πνεύματα για να συζητήσει πάνω στην τρομοκρατία

Όπως όλοι γνωρίζουμε, το τραπεζάκι είναι ένα από τα βασικά εργαλεία των πνευματιστών. Πρέπει να είναι ξύλινο, ελαφρύ, μικρό και σχήματος τριγωνικού, με τρία πόδια. Στη συνεδρία κάθονται γύρω από το τραπεζάκι συνήθως 4 άτομα (2 γυναίκες και 2 άνδρες). Το χειρίζεται ο έμπειρος πνευματιστής ενώ οι υπόλοιποι συμπληρώνουν τον κύκλο ακουμπώντας το τραπέζι με τις άκρες των δακτύλων τους και συγκεντρώνουν τη σκέψη τους όλοι μαζί στο πείραμα με σοβαρότητα, ειλικρίνεια και απόλυτη ησυχία. Σε μια επιτυχημένη συνεδρία, το τραπεζάκι μετά από κάποια ώρα ενεργοποιείται, σηκώνεται από το ένα πόδι και ακούγονται τριγμοί. Εκτελεί κινήσεις και περιστρέφεται. Τότε, οι σύνεδροι καλωσορίζουν το πνεύμα και αρχίζουν οι ερωτήσεις που πρέπει να είναι συγκεκριμένες και σαφείς.

Κάπως έτσι πρέπει είχαν τα πράγματα εκείνη την Κυριακή του 1853 που η οικογένεια Ουγκό και μερικοί φίλοι της άκουσαν τα πρώτα χτυπήματα του ποδαριού. Επί μέρες προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τα πνεύματα χωρίς επιτυχία. Ο μεγάλος Βίκτωρ, ο δημιουργός του κυρίου Μαγδαληνή, της Τιτίκας, του Μάριου, του Ιαβέρη και του μέγιστου Γαβριά, που είχε περιπέσει σε έντονο σκεπτικισμό για το νόημα αυτών των πρακτικών μετά από τόσες αποτυχίες, θορυβήθηκε. Και ο θόρυθος έγινε ακόμη μεγαλύτερος όταν η μαντάμ Ντελφίν ντε Ζιραρντίν αποκρυπτογράφησε το τοκ τοκ: Νεκρό Κορίτσι...

Όλοι οι σύνεδροι πάγωσαν. Όλων το μυαλό πήγε στην Λεοπολντίν, την αγαπημένη κόρη του Ουγκό που είχε πνιγεί ακριβώς 10 χρόνια πρίν. 

«Πού είσαι», τη ρώτησε ο αποσβολωμένος πατέρας. 

«Τοκ Τοκ Τοκ» απαντάει το πoδάρι. 

«Στο φώς», μεταφράζει η μαντάμ Ντελφίν. 

Για τα επόμενα χρόνια ο Ουγκό έγινε φανατικός πνευματιστής και σε συχνές μεταμεσονύχτιες συνεδρίες, αυτός και η παρέα του μπόρεσαν να επικοινωνήσουν με καμιά κατοσταριά ψυχές. 

Σε μια από τις συνεδρίες που έλαβε χώρα στις 20/01/1865, μια μέρα ακριβώς μετά από τον θάνατο του Πιερ-Ζοζέφ Προυντόν, ώστε οι σύνεδροι να έχουν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν με ένα ενδιαφέρον φρέσκο πνεύμα, εκτός του Πιερ-Ζοζέφ, την κομπανία των ψυχών που παραβρέθηκε αποτελούσαν: ο Πλάτων, ο Ιησούς, ο Μολιέρος, ο Σαίξπηρ, ο Μωάμεθ, ο Ροβεσπιέρος, ο Λούθηρος, ο Ωκεανός, ο Θάνατος αλλά και το λιοντάρι από το μύθο του Αίσωπου «Ο Ανδροκλής και το Λιοντάρι». 

Πνεύματα και σύνεδροι πνευματιστές, μίλησαν για την ιδιαίτερη τρομοκρατία που θα γεννιόταν τα επόμενα 160 χρόνια και προέβλεψαν 4 κύματα: 

Το Αναρχικό Κύμα (1870-1920/30) 

Το Εθνικιστικό Κύμα (1920/30-1960) 

Το Νεοαριστερό/Μαρξιστικό Κύμα (1960-1970/80) 

Το Θρησκευτικό Κύμα (1970/80-2025) 

Πρός το παρόν, οι προβλέψεις πνευμάτων/πνευματιστών είναι καλές. 

Για 5ο Κύμα δεν μίλησαν. 

Το ερώτημα – ελπίζοντας πως η ιστορία δεν ακολουθεί νόμους: 

Θα κυριαρχήσει ως τότε ο φιλειρηνικός παγκόσμιος φιλελευθερισμός ή θα εκδηλωθεί ένα 5ο Κύμα που θα συνδυάζει τα προηγούμενα 4: (την αυτονομία των αναρχικών, το μίσος των εθνικιστών, την αφέλεια των νεομαρξιστών και την προσήλωση των Μαχητών του Αλάχ) με μια νεοχριστιανική εξατομικευμένη τρομοκρατία που θα αντλεί από το συλλογικό ασυνείδητο των ένδοξων σταυροφοριών;