Ο Ρότζερ Μπέικον και η Τζέσικα Σουάν είναι «δυο κοινοί, συνηθισμένοι άνθρωποι που ένιωσαν έναν έρωτα μεγαλύτερο από τους ίδιους, μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσαν να χειριστούν και να κατευθύνουν».
Πρέπει να είμαστε κάπου στο 2005-06. Τόπος: Λονδίνο.
Ο Ρότζερ είναι επιστήμονας, βιολόγος, με μια ζωή φτιαγμένη «με νόμους, αρχές, κανόνα και διαβήτη, με εξηγήσεις, αναλύσεις, προβλέψεις και αποτελέσματα», παντρεμένος με την Άννα και πατέρας του Στίβεν και της Άντζελας και εργάζεται στην Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς, στο τμήμα έρευνας υδρόβιας ζωής. Για αυτόν το πρόβλημα δεν είναι το νόημα της ζωής αλλά η θέση του ανάμεσα στους άλλους («το να μπορέσω....να επαναορίσω τη θέση μου, τη χρησιμότητά μου, την προσφορά μου στους γύρω μου»). Απαλλαγμένος από τον επιστημονικό ιδεαλισμό των νεανικών του χρόνων, συνειδητοποίησε «πως το θέμα δεν είναι να ασχοληθείς με το καλό, μα να προσπαθήσεις να μη βρεθείς σε τέτοια θέση που να είσαι εσύ υπεύθυνος γαι το κακό». Όσπου μια μέρα γνωρίζει την Τζέσικα και την ερωτεύεται όσο καμιά γυναίκα στη ζωή του και τον γεμίζει «με απόγνωση και το αίσθημα του ανικανοποίητου για ολόκληρη την ύπαρξη» του.
Η Τζέσικα είναι καλλιτέχνης, για την οποία δεν υπήρχε «τίποτε άλλο εκτός απ’ αυτές τις στιγμές που πάλευε με τα αντικείμενα για να δημιουργήσει τις δικές της εικόνες πραγματικότητας» αλλά είναι και παντρεμένη με τον Σον και μητέρα του Νικ. Δουλεύει στο «εργαστήριο» της (κι όχι «ατελιέ») και προσπαθεί να ολοκληρώσει το τελευταίο της έργο που λέγεται Mini, Big Bang,
Ο Ρότζερ μπλοκάρει υπαρξιακά και αποφασίζει να πάει στο Καμερούν, να εργαστεί σε πρότζεκτ
της Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς σχετικά με την ανάπτυξη των ψαριών στο όξινο περιβάλλον της λίμνης Nyos.
της Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς σχετικά με την ανάπτυξη των ψαριών στο όξινο περιβάλλον της λίμνης Nyos.
[Η λίμνη Nyos, η πρωταγωνιστρια του μυθιστορήματος, έγινε γνωστή στον κόσμο το 1986 όταν μέσα σε ένα βράδυ σκότωσε, απελευθερώνοντας στην ατμόσφαιρα τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα (CO2), σχεδόν 2000 ανθρώπους και πολλά περισσότερα ζώα στις γύρω της περιοχές. Οι ντόπιοι είχαν από παλιά δώσει τις εξηγήσεις τους αναφερόμενοι σε κακά πνεύματα που βγαίνουν από την λίμνη και σκορπούν τον θάνατο (γι΄αυτούς η Nyos είναι η «Κακιά Λίμνη») αλλά αυτό δεν βοηθούσε και πολύ. Και επιστήμονες από τη Δύση έτρεξαν να δουν και να καταλάβουν. Να καταλάβουν και, όπως νομίζουν, να βοηθήσουν (Η Nyos βρίσκεται μέσα σε κρατήρα ηφαιστείου, οι σχισμές του πυθμένα επιτρέπουν στο CO2 να εισέρχεται και να φωλιάζει εκεί αφού είναι βαρύτερο από το νερό. Τα νερά της Nyos, λόγω της μικρής διαφοράς θερμοκρασίας στη διάρκεια του χρόνου δεν ανακαταεύονται και έτσι το CO2 μένει διαλυμένο στο νερό του πυθμένα. Τον Αύγουστο του 1986 κάτι έγινε, τα νερά ανακατεύτηκαν, και το κακό πνεύμα CO2 βγήκε στην επιφάνεια σκορπώντας το θάνατο σε ακτίνα 25 χλμ). Ο Ρότζερ εργάζεται πάνω στη ζωή των ψαριών της Nyos αλλά ο απώτερος στόχος της εταιρίας του είναι η «καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου με τη διοχέτευση του πλεονάσματος του CO2 από την ατμόσφαιρα ... στα νερά των ωκεανών του πλανήτη»]
Ο ΒΔ δομεί το αφήγημά του σε 10 κεφάλαια (με 3 υποκεφάλαια το καθένα) ενώ υπάρχει και το Πρελούδιο και ο Επίλογος. Το 1ο υποκεφάλαιο κάθε κεφαλαίου έχει να κάνει με τον Ρότζερ και το Καμερούν (πρωτοπρόσωπη αφήγηση). Το 2ο υποκεφάλαιο κάθε κεφαλαίου έχι τη μορφή ερωτικών επιστολών προς την Τζέσικα ενώ το 3ο υποκεφάλαιο έχει να κανει με την Τζέσικα στο Λονδίνο (τριτοπρόσωπη αφήγηση).
Δηλ., Πρελούδιο, Επίλογος και 3 αφηγηματικοί άξονες:
x1. Ο Ρότζερ και το Καμερούν - βασικός αφηγηματικός μοχλός
x2. Γράμματα στην Τζέσικα – συμπληρωματικός αφηγηματικός μοχλός
x3. Η Τζέσικα στο Λονδίνο – παραπληρωματικός αφηγηματικός μοχλός
όπου, x=1,2,3…,10.
Θα δώσω πρώτα μια συνοπτική επισκόπηση του αφηγήματος. Ακολουθώ μια «μονοαξονική» παρουσίαση (πρώτα το x1, στη συνέχεια το x2 και στο τέλος το x3). Το μυθιστόρημα μπορεί να διαβαστεί τυπικά (σελίδα μετά τη σελίδα, κεφάλαιο μετά το κεφάλαιο) αλλά και σε 2η ή 3η αναγνωση συνδυαστικά (1.1, 2.1, 3.1 κλπ., 2.1, 2.2, 2.3 κλπ, 3.1. 3.2, 3.3 κλπ). Θα ακολουθήσει η τελετή της πρόσληψης.
Πρελούδιο: Ο Ρότζερ είναι ήδη 3 χρόνια σην Αφρική και «όλα πια χάθηκαν....Χάθηκε το παρελθόν μου, χάθηκε η προηγούμενη μου ύπαρξη...».
1.1 «Όλα εδώ γίνονται αργά»: O Ρότζερ φθάνει στο Καμερούν και η αμηχανία του δυτικού ανθρώπου είναι έκδηλη.
2.1 «Η Χοάνη της Αφρικής»: O Ρότζερ εισέρχεται στην ενδοχώρα. Βρίσκει τη Nyos. O φόβος είναι κυρίαρχος. Διττός φόβος: ο φόβος για τη δολοφόνο λίμνη κι ο δικός του, προσωπικός φόβος, ο φόβος να αντιμετωπίσει τον έρωτα, ο φόβος που τον κρατούσε μακριά από την επαφή με το χωριό της περιοχής (το Μπαμέντα) αλλά κι ο φόβος που τον οδήγησε στη Nyos, «σε μια χώρα, η οποία δεν είχε να μου δώσει τίποτα εκείνη τη στιγμή που να μετριάζει το φόβο μου». O Ρότζερ ζητάει προστασία σε ένα δυτικότροπο μπαρ και σε «3 απανωτά μοναχικά ουίσκι». Έχει όμως εισέλθει στη χοάνη. Η τήξη έπεται.
3.1 «Η συμβουλή των Σαμουράι»: Ο Ρότζερ προσαρμόζεται, είναι εκεί για να νικήσει «έναν άλλο φόβο, ακόμη μεγαλύτερο», που μπροστά του ο φόβος για τη λίμνη φάνταζε μικρός, θα ζήσει την κάθε μέρα του σαν να είναι η τελευταία, γυρίζει την περιοχή, μαθαίνει τη λίμνη.
4.1 «Επειδή μπορούμε»:Ο Ρότζερ αποκαλύπτει τους σκοπούς του, «να νικήσω τη φύση του πλανήτη, αποτρέψω την καταστροφή, ...». Ο επιστήμονας Ρότζερ στέκεται στους ώμους του Νεύτωνα και επισκοπεί από τον έναν πόλο στον άλλο, διαμέσου της σαβάνας.
5.1 «Η Δύση και οι συνήθειές της»: Ο Ρότζερ γνωρίζει τον Σαγιάπ, τον καταλύτη της ζωής και της σκέψης του αλλά και καταλύτη του αφηγήματος. «Με ένα χαμόγελο που ήταν ικανό να σκοτώσει», στόμα «μαύρο σπήλαιο γεμάτο από κίτρινα πτώματα», ο Σαγιάπ, ένας εθισμένος στην Κόκα Κόλα Καμερουνιανός που εργάζεται ως βαρκάρης, με γνώσεις δυτικού διανοούμενου, γοητεύει (αλλά και τρομάζει) τον Ρότζερ. Αποφασίζει να παρατείνει την παραμονή του στη Nyos.
6.1 «Δεν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο»: Ο Ρότζερ έρχεται πιο κοντά με τον Σαγιάπ, μαθαίνει για τα ερωτικά έθιμα της φυλής των Φουλάνι, αλλά κι ο φόβος του για αυτόν μεγαλώνει.
7.1. «Ζητάμε δικαιοσύνη. Ζητάμε αλλαγή»:Ο Ρότζερ κλείνει σχεδόν χρόνο στο Καμερούν, ο Σαγιάπ ξεσπάει σε ένα ντελίριο συνωμοσιολογίας , κριτικάρει ανελέητα τη Δύση για τα δεινά της Αφρικής, ο Ρότζερ αμφιβάλλει για τη διανοητική του κατάσταση αλλά και αναρωτιέται. Οι αναλύσεις του και τα ραπόρτα του προς την Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς φαίνεται ότι δεν αρέσουν στην εταιρία. Η τεχνολογία της για την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου δείχνει προβληματική.
8.1 «Η ανώνυμη επιχείριση»: Η Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς έχει σταματήσει το πρότζεκτ αλλά ο Ρότζερ αποφασίζει να μείνει στο Καμερούν, παθαίνει δυσεντερία, γίνεται ένα με τα υγρά που ξερνάει το σώμα του και μέσα στο παραλήρημα της αφυδάτωσης σκέφεται τον Slothrop από το «Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας», ο Slothrop την έβγαλε, ο Ρότζερ θα την βγάλει; Ναι, τον υιοθέτησε ο Σαγιάπ, φτιάχνει το αφέψημα, το πιο απαίσιο του κόσμου, μα οι έμετοι σταματούν σε dt και η μετάλλαξη του ολοκληρώνεται: «ο Σαγιάπ, ο παρανοϊκός μισότρελος Σαγιάπ, η ίδια η Αφρική,[...] ήταν αρκετά για να με κάνουν να αρνηθώ όλη την προηγούμενη ζωή μου.[...] Να καταλάβω πως ο ντετερ+μινισμός και η αιτιότητα μπορεί να υπάρχουν, όμως είναι γελοίο να ισχυριστείς πως μπορείς να ζήσεις με τους κανόνες τους.[...] Η ζωή είναι τελικά μια κβαντικά υπολογίσιμη κυματοσυνάρτηση, μια έκφραση όλων των πιθανοτήτων μας...»
9.1 «God save the queen»: Ταξίδι στο βόριο τμήμα τουΚαμερούν, πολυήμερη πορεία, πρησμένα πόδια, ξανά ανελέητη κριτική του Σαγιάπ προς τη Δύση, η «κρίσιμη τελετή»: η τελετή ωρίμανσης των Φουλάνι, η αντοχή στη βία της ζωής, η διαρκής ανωριμότητα της (αρσενικής) Δύσης, ο Ρότζερ πιο κοντά στον Σαγιάπ.
10.1 «Η Εικόνα του νεκρού πατέρα»: Ο Σαγιάπ εξαφανίζεται, η απουσία του γυρνάει την μνήμη του Ρότζερ στον πατέρα του (ο ΒΔ γράφει την «τρομακτική» για έναν γιο φράση, είτε αγαπά είτε μισεί είτε αγαπομισεί τον πατέρα του «Έφυγε από τα μάτια μου χωρίς να μπορέσω να συνειδοτοποιήσω την απουσία του»), είναι μόνος πλέον, πρέπει να φύγει κι αυτός, να γυρίσει, να αντιμετωπίσει τον μεγάλο του φόβο, τον έρωτα, τον έρωτα για την Τζέσικα. «Την Τζέσικα». «[...]μα έμενε μια μικρή λεπτεομέρεια»
x2. "Γράμματα στην Τζέσικα", όπου ο συγγραφέας κάνοντας χρήση του ξεχασμένου είδους της ερωτικής επιστολογραφίας, βάζει τον Ρότζερ να εκφράζει εμμονικά τον έρωτα του προς την Τζέσικα και παράλληλα προωθεί και συμπληρώνει την αφήγηση του «Ο Ρότζερ και το Καμερούν» - επομένως, θα είμαι πιο ελλειπτικός και στα (αυτονόητα) ερωτικά, σχεδόν μηδενικός. Όλα τα κείμενα θα μπορούσαν να τιτλοδοτηθούν «Αγαπημένη μου Τζέσικα» (1, 2, 3....10) - αλλά συνεχίζω με τον όπως παραπάνω τρόπο – είναι το (πιο έντονα) love μέρος αλλά και το soft science μέρος του αφηγήματος και είναι τυπωμένο με διαφορετικά fonts, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.
1.2 «Nα μπορέσω να αποφασίσω»: ο Ρότζερ εξηγεί στην Τζέσικα γιατί έφυγε και της αφηγείται το ταξίδι προς την λίμνη.
2.2 «Universal Woman»: ο Ρότζερ της αφηγείται την κατάσταση στο Καμερούν, έχει αμφιβολίες για την οπτική του, αναγνωρίζει την διαφορά του βλέμματος του καλλιτέχνη από αυτό του επιστήμονα.
3.2 «Κάτι ενδιάμεσο μεταξύ μίσους και αγάπης»: Λεπτομέρειες για διάφορα χωριά της περιοχής, για την εργασία του Ρότζερ, και ξανά ο έρωτας του γι΄αυτήν.
3.2 «Κάτι ενδιάμεσο μεταξύ μίσους και αγάπης»: Λεπτομέρειες για διάφορα χωριά της περιοχής, για την εργασία του Ρότζερ, και ξανά ο έρωτας του γι΄αυτήν.
4.2 «Μια μη λύση»: Προσανατολισμένος επιτέλους ο Ρότζερ της γράφει για τις σκέψεις του, τη σχέση του με την Άννα και τα παιδιά, το Καμερούν τον απελευθερώνει από τον εφιάλτη της επιλογής αφού του προσφέρει «μια μη λύση». Εξομολογήσεις και για την επιστήμη, για την πίστη του σ’ συτήν και ξανά ο αφόρητος έρωτας του γι’ αυτήν.
5.2 «Ευτυχής, φωτισμένος, μακάριος»: της γράφει για την απόφασή του να μείνει κι άλλο στο Καμερούν, δεν είναι έτοιμος να γυρίσει πίσω. Και για τον Σαγιάπ – για την εντύπωση που τού έκανε – «έχω αρχίσει να τον ζηλεύω, όχι μόνο για τη ζωή του τώρα, μα για όλα όσα έχει γνωρίσει για να φτάσει ως εδώ, σε μένα». .
6.2 «Φοραμινίφερα»: Συνέχεια ερωτικών εξομολογήσεων, ελπίδες για το μέλλον του έρωτά τους και η έρευνά του: τα πρώτα στοιχεία των αναλύσεων του δείχνουν προβλήματα για τα σχέδια της Γκλόμπαλ Μπαϊόνικς: οι θαλάσσιοι οργανισμοί Φοραμινίφερα (οργανισμοί με κέλυφος που έχει οπές (τρήματα, foramina - τρηματοφόρα/Foraminifera) επηρεάζονται από την αυξημένη συγκέντρωση CO2 στο νερό, το ασβεστολιθικό τους κέλυφος μικραίνει σε πάχος και με μια δαρβινική αλληλουχία επηρεάζεται όλη η ζωή των ωκεανών. Τα Φοραμινίφερα έχουν προϋπάρξει ως καταλύτης στο διάλογο του ερωτευμένου επιστήμονα και της ερωτευμένης καλλιτέχνιδος: η ομορφιά των άσπρων βράχων στο Ντόβερ υπάρχει από μόνη της ή χρειάζεται και τη φυσική της εξήγηση; Πού βρίσκεται; Στην αντιμετώπιση των βράχων «ως αποτέλεσμα μιας οργανικής διαδικασίας εκατομμυρίων χρόνων, παρά ως ένα απλά όμορφο τοπίο»; Ή στη σημασία που έχουν οι βράχοι για τους δυο ερωτευμένους που «με τα χείλη του ενός να κρατάνε τη γεύση του άλλου» τους κοιτάνε και τους δίνουν με τη συνείδησή τους και τις εμπειρίες τους «μια έκφραση που δεν είχε τίποτε να κάνει με την καταγωγή και την προέλευσή τους»;
7.2 «...δε θα γυρίσω πίσω»: της γράφει για τη διακοπή του πρότζεκτ, για τις αμφιβολίες του για την εταιρία, τα λεγόμενα του Σαγιάπ τον έχουν επηρεάσει, οι συνάδελφοί του ήταν πλέον σαν ορκισμένοι εχθροί, παραμένει ο έρωτας της ζωής του, ελπίζει και γι’ αυτήν να παραμένει ο έρωτας της ζωής της αλλά παραμένει και επιστήμονας: «ο επιστήμονας πρέπει να αντιμετωπίζει την αλήθεια με τον ίδιο τρόπο που ένας πολιτικός κρατούμενος αντιμετωπίζει την ελευθερία». Και ξεγλιστράει:.
8.2 «Τα πιο τρελά πράγματα που έχω ακούσει ποτέ»: Εξομολογήσεων συνέχεια, ερωτήματα προς τη Τζέσικα, απελπισία, ο επιστήμονας έχει καταρρεύσει: «Ήρθα εδώ σαν παντογνώστης.....όμως σήμερα έφτασα στο σημείο να μιλάει ο Σαγιάπ κι εγώ να ακούω σα να είμαι μαθητής του. Κι ας λέει τα πιο ηλίθια και...». Θα ξεκινήσει το ταξίδι στο βόρειο τμήμα του Καμερούν.
9.2 «Όλα γκρεμισμένα εκτός από σένα»: ο υπό κατάρρευση Ρότζερ («για πρώτη φορά εδώ αντιμετώπισα το όλο. Για πρώτη φορά σκέφτηκα») ζητάει στήριγμα στην ερωμένη του, της δίνει δίκιο σε όλα, επικαλούμενος τον Δαρβίνο γράφει έναν ύμνο στην ομοιότητα των ανθρώπων. Στο τελευταίο μέρος του γράμματος ο Ρότζερ παραληρεί.
9.2 «Όλα γκρεμισμένα εκτός από σένα»: ο υπό κατάρρευση Ρότζερ («για πρώτη φορά εδώ αντιμετώπισα το όλο. Για πρώτη φορά σκέφτηκα») ζητάει στήριγμα στην ερωμένη του, της δίνει δίκιο σε όλα, επικαλούμενος τον Δαρβίνο γράφει έναν ύμνο στην ομοιότητα των ανθρώπων. Στο τελευταίο μέρος του γράμματος ο Ρότζερ παραληρεί.
10.2 «Μόνο η δοκιμή»: Στο 10ο και τελευταίο γράμμα – το οποίο καταλαβαίνουμε ότι είναι και το μόνο που έλαβε η Τζέσικα μέσα στα 3 χρόνια που ο Ρότζερ είναι στο Καμερούν – αναγνωρίζει την αποτυχία του ως επιστήμονα, της γράφει για το ότι έγινε άλλος άνθρωπος, ότι τώρα μπορεί να δει την ομορφιά μιας αφρικανικής μάσκας (άλλο ένα σημείο «τριβής» επιστήμονα/καλλιτέχνη), δεν είναι πλέον επιστήμονας, κι αναρωτιέται αν μπορούν να είναι το ίδιο ερωτευμένοι.
1.3 «Mini, Big Bang»: Μια γρήγορη εικόνα της οικογενειακής ζωής της Τζέσικα, και κατευθείαν στο «Εργαστήριο». Όπου μαθαίνουμε για το πως δουλεύει η εικαστικός Τζέσικα με τα αντικείμενα, για τη θεωρία της πάνω στην τέχνη (να σημειωθεί ότι η καλλιτέχνης Τζέσικα υιοθετεί την οδηγία του πατέρα της επιστημονικής μεθόδου Φράνσις Μπέικον («Αυτοί που καταπιάνονται με τις επιστήμες είναι είτε άνθρωποι του πειράματος είτε άνθρωποι του δόγματος. Οι πειρατιστές είναι σαν το μυρμήγκι, απλώς συλλέγουν και χρησιμοποιούν. Οι θεωρητικοί μοιάζουν με την αράχνη που φτιάχνει ιστούς από την ίδια της την ουσία. Η μέλισσα όμως επιλέγει τη μέση οδό. Μαζεύει υλικό από τα λουλούδια του κήπου και του αγρού, αλλά το μεταπλάθει και το χωνεύει με τη δική της δύναμη», Novum Organum, Αφορισμοί σχετικά με την ερμηνεία της φύσης, Αφορισμός 95), μαθαίνουμε για το Mini, Big Bang, «μια τεράστια κατασκευή [...] που έμοιαζε με φωτογραφία από ένα δωμάτιο με σιωπηλή έκρηξη»
2.3 «Ο Απόλλωνας του Μπελβερέντε» Η Τζέσικα προβληματίζεται για το τί θα έδειχνε το έργο αυτό στους ανθρώπους μετα από 300 χρόνια και για νόημα της τέχνης, συγκρίνοντας τον Απόλλωνα του Μπελβεντέρε με μια αφρικάνικη μάσκα και «χωρίς να το θέλει η ίδια, έκρινε πως η αφρικανική μάσκα τής φάνηκε απείρως πιο όμορφη από τον Απόλλωνα..»
3.3 «Πάνω από όλα είσαι μια καλή μαμά»: Η Τζέσικα με το τελειωμένο πλέον Mini, Big Bang, γνωρίζουμε τον συνεργάτη της Τζον, τον μοναδικό άνθρωπο που γνώριζε τη σχέση της με τον Ρότζερ. Συζητάνε για τον Ρότζερ και την εξαφάνισή του, μιλάει για την αδυνατότητα της σχέσης τους («Κάθε συνάντησή μας είχε μέσα της τον χωρισμό μας»).
4.3 «Ένα τρισδιάστατο τεστ Ρορσάχ (*)»: Το Mini, Big Bang μεταφέρεται σε γκαλερί, απορίες για την εικαστική/πλαστική τέχνη («Πότε άραγε σταμάτησε το κοινό να ακουμπάει τα έργα τέχνης»), ερωτήματα για την σχέση/εξάρτηση καλλιτέχνη με τη μάζα και τον πάτρωνα, η Τζέσικα δίνει συνέτευξη στην τηλεόραση, μας εξηγεί το Mini, Big Bang, μας λέει τις απόψεις για την τέχνη και «η επιστήμη παίζει τεράστιο ρόλο στα έργα που φτιάχνω» - η επιστήμη έχει εισχωρήσει στην τέχνη της μέσω του Ρότζερ που «κυριαρχεί στη σκέψη της» και «...νιώθει κάθε κύτταρό της να είναι δεμένο με αυτόν», ενώ «η τέχνη είναι η απάρνηση του υλικού και η αναγέννηση μιας νέας σημασίας μέσα απ΄ αυτό» και το «...το ουσιαστικό, κοινό σημείο τέχνης και επιστήμης» είναι «ο άνθρωπος». Οι αρχές της συγκλίνουν σε μια compassionate art και σε μια compassionate science. Μαθαίνουμε για μια έκθεση που ετοιμάζει με μια ομάδα νέων καλλιτεχνών σχετικά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου και για την πίστη της ότι η τέχνη μπορεί να αλλάξει τον κόσμο
(*)Το «τεστ Ρόρσαχ», μια δοκιμασία με κηλίδες μελάνης, χρησιμοποιείται από τους ψυχιάτρους για να εξετάσουν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και τη συναισθηματική λειτουργία του ασθενή τους. To επινόησε ο Ελβετός ψυχίατρος Χέρμαν Ρόρσαχ (1884 – 1922)
5.3 «Ο Αστρονόμος»: Η Τζέσικα μιλάει σε ένα σεμινάριο για τον «Αστρονόμο» του Γιοχάνες Βερμέερ, σκέψεις για τη ζωγραφική της ολλανδικής Χρυσής Εποχής και τη συντεχνία των ζωγράφων, ερωτήματα για την τέχνη και την σχέση της με τον πρώιμο καπιταλισμό. Στη συνέχεια στο σπίτι της, προσπάθεια του άντρα της να την προσεγγίσει.
6.3 «Τα νερά του Τάμεση»: Η Τζέσικα κι ο Τζον περπατάνε δίπλα στον Τάμεση, συζητάνε για τον Ρότζερ, για την οικογένειά της. Καταλήγουν στην κοίτη να ψάχνει στα αντικείμενα που κατέβαζε το ποτάμι για το επόμενο έργο της. Σκέψεις της Τζέσικα για έναν πιθανό έρωτα του Τζόν γι’ αυτήν.
7.3 «In the eye of the beholder»: Η Τζέσικα κάνει έρωτα με τον άντρα της Σον, αναμνήσεις ερωτικών στιγμών με τον Ρότζερ, ανησυχία, καταλήγει στο εργαστήριο της όπου αντικρίζοντας την αφρικανική μάσκα ξεσπάει σε κλάματα.
8.3 «Αν μιλούσε ένα λιοντάρι»:Η Τζέσικα στο εργαστήριο με τον Σον, τον Τζον και τον Γουίλ έναν επιμελητή εκθέσεων τέχνης. Ετοιμάζει το καινούργιο έργο της που αφορά το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ο Γουίλ της μιλαέι για την τέχνη της, την κολακεύει, περαιτέρω συζήτηση για την καλλιτεχνική δκημιουργία, την αντιγραφή, το έργο τέχνης απέναντι στο χρόνο, την πρόσληψή του, το μήνυμα που φέρει, την ερμηνεία του κλπ.
9.3 «Ερωτευμένο Ζευγάρι»: Το «Ερωτευμένο Ζευγάρι» (ο τίτλος του έργου) ολοκληρώνεται. «Η εξαϋλωση του ανθρώπου, η επιστροφή στο χάος, η αύξηση της εντροπίας». Η Τζέσικα δεν είναι ευχαριστημένη, είναι αμήχανη: «...για πρωτη φορά συμμετέχω σε μια έκθεση που έχει σχέση με κάτι πρακτικό, με ένα πρόβλημα που θα πρέπει να αφυπνίσει τους ανθρώπους [...] Είναι ένα έργο άχρηστο. Όπως κι εγώ». Διαφωνίες με τον Τζον για τον προορισμό τέχνης και επιστήμης, το «Ερωτευμένο Ζευγάρι» είναι η απεικόνιση του δραματικού της έρωτα με τον Ρότζερ, τίποτε άλλο «τούτη εδώ η αηδία μιλάει για μένα και για κείνον» κι o Τζον ξεσπάει κατά του Ρότζερ «σκατά ήρωας είναι....ένας άνθρωπος που δεν σου αξίζει...».
10.3 «Unreal city»:Η Τζέσικα έχει λάβει το γράμμα του Ρότζερ, περπατάει μόνη της δίπλα στο ποτάμι σκεπτόμενη το τί είναι αγάπη, το «Ερωτευμένο Ζευγάρι» γίνεται τεράστια επιτυχία, ένα σύμβολο της νέας γενιάς, γίνεται στάμπα σε μπλουζάκι, «στις δύσκολες εποχές που διένυαν, το έργο.....εξέπεμπε κάτι θετικό». Ο Ρότζερ θα γυρνούσε και θα της εξηγούσε τους νόμους των συμβόλων.
Επίλογος: ένα απόσπασμα από εφημερίδα (ή από τις τηλεοπτικές ειδήσεις) μας πληροφορεί ότι η σωρός του Ρότζερ Μπέικον έφτασε στο Λονδίνο. Πέθανε κατά τη διάρκεια μιας τελετής ενηλικίωσης της φυλής Φουλάνι, στην οποία συμμετείχε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου