https://www.youtube.com/watch?v=hh-P0PPolCI

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Ιδεολογίες του πίνειν (6) – Πίσω στον Ισραήλ

(συνέχεια από το προηγούμενο)
Στην έως τώρα πορεία, που πλάκα πλάκα και με τεράστιες αφαιρέσεις έφτασε στις αρχές του Μεσαίωνα, δεν έγινε καμιά αναφορά στον άλλο συστατικό πολιτισμό της Δύσης, τον ιουδαϊκό.

Εδώ το κρασί είναι επίσης παρόν και με βροντερό τρόπο: ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Νώε αμέσως μετά τη διαθήκη του με τον Γιαχβέ, ήταν να καλλιεργήσει αμπέλια, να φτιάξει κρασί και να τα κοπανήσει.

Και η σούρα του πρέπει να ήταν μεγάλη αφού ξεγυμνώθηκε και άρχισε να περιφέρεται μεθυσμένος και γυμνός μέσα στο σπίτι του ([...] Και έπιεν εκ του οίνου και εμεθύσθη και εγυμνώθη εν τω οίκω αυτού»).

Οι αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης στο κρασί είναι συχνές, όπως και στο πίνειν και άλλες είναι θετικές άλλες αρνητικές – με τις τελευταίες σαφώς να υπερτερούν. Φυσικά υπάρχει και η μπύρα που μάλλον είναι αυτό που στα βιβλικά κείμενα αναφέρεται ως σίκερα. Εδώ όλες οι αναφορές είναι αρνητικές.

O οίνος πέρασε και στη σπουδαιότερη «αίρεση» της ιστορίας όπου η δύναμη του έγινε ασύλληπτη: «[...] πίετε εξ αυτού πάντες, διότι τούτο είναι το αίμα μου». Και να μην ξεχνάμε ότι το πρώτο θαύμα του Ιησού ήταν η μετατροπή του νερού σε κρασί στο γάμο της Κανά. Η διείσδυση του οίνου στη νέα θρησκεία πρέπει να ήταν τόσο μεγάλη που ο Παύλος γρήγορα φρόντισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους: «ο γαρ εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτώ εσθίει και πίνει, μη διακρίνων το σώμα του Κυρίου».
Όλοι οι ακόλουθοι του Παύλου και για αιώνες τόνιζαν την ιδιαιτερότητα του οίνου, τη με μέτρο κατανάλωσή του και τα κακά της υπερβολής. Με τα χρόνια και καθώς η δύναμη της εκκλησίας αυξανόταν και η αρχική κοινοβιακή ιδέα εξελίχτηκε σε θεσμό, οι ηγέτες της έφτασαν να κατέχουν τεράστιους αμπελώνες και σκλάβους να τους καλλιεργούν, ενώ οι οπαδοί της θάβονταν σε τάφους που πάνω τους είχαν σκαλισμένα αμπελόφυλλα.

(Συνεχίζεται)





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου