Πρόχειρες σημειώσεις για το μέλλον της Ευρώπης

«Η ευρωπαϊκή κοινωνία και οι πολίτες της αξιώνουν μια αξιόπιστη, ευρέως αποδεκτή και στιβαρή Ευρωπαϊκή Ένωση. Εδώ και περισσότερο από μία δεκαετία, η Ευρωπαϊκή Ένωση υφίσταται πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς κλυδωνισμούς, [σ.σ.: κλύδων (ο): η μεγάλη φουρτούνα] με συνέπεια να ενισχύονται η απαισιόδοξη στάση και η αβεβαιότητα των πολιτών»

Είναι οι 2 πρώτες προτάσεις από το «Η Λευκή Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μέλλον της Ευρώπης και πέραν αυτής» (6 Ιουλίου 2017), ένα ψήφισμα της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΕΟΚΕ) για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τον μεγαλύτερο πολιτικό πείραμα στην ιστορία.

Είναι ένα ωραίο κείμενο που μαζί με τις αναφορές που περιλαμβάνει και τα σενάρια, πρέπει, νομίζω, να διαβαστεί από όλους/ες τους/τις έλληνες/ίδες πολίτες (από τους λυκειόπαιδες ως υλικό για την Έκθεση, ως και τους συνταξιούχους που σκέφτονται τον μεταθανάτιο κόσμο). Αυτό μας παρακαλεί και προσκαλεί να κάνουμε και η ΕΕ.

Η κατάσταση των πραγμάτων





Τα 5 Σενάρια

Σ1: ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ  ΝΑ ΥΠΆΡΞΟΥΜΕ

Σ2: ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΑΠΛΑ ΩΣ ΚΟΙΝΗ ΑΓΟΡΑ

Σ3: ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΚΙ ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΜΙΞΕΙ, ΑΣ ΣΜΙΞΕΙ

Σ4: ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Σ5: ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Θέσεις τις ΕΟΚΕ για τα σενάρια

Σ1: Δεν αποτελεί επιλογή

Σ2: Πολύ περιορισμένο

Σ3: Τα καταλυτικό σενάριο είναι πρωτοποριακό, απαιτεί πρωτοπόρες χώρες – καταλύτες που θα δημιουργήσουν ενεργά κέντρα πολιτισμικής πρόσμιξης στα οποία ανά πάσα στιγμή θα μπορούν προσχωρούν και άλλες πρόθυμες χώρες.

Σ4: Επικίνδυνο γιατί απαιτεί συμφωνία μεταξύ των 27 κρατών μελών, με ενδεχόμενη συνέπεια την παράλυση της ΕΕ και την προαγωγή φυγόκεντρων τάσεων που θα θέσουν σε κίνδυνο τους στόχους και τις αξίες της Ένωσης

Σ5: Μη ρεαλιστικό

Η ΕΟΚΕ φαίνεται να τείνει προς το καταλυτικό Σ3. Το οποίο απαιτεί «να εμπνεόμαστε από μια κοινή αντίληψη για τα ιδανικά (*), από τα οποία εμφορούνταν οι ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης»

(*): common sense of purpose (Eng), vision commune (Fr), gemeinsamen Zielvorstellungen (De), чувство за обща цел (Bulg), etc.

Οι ιδρυτές και τα ιδανικά

Οι Πατέρες της ΕΕ είναι 11 – ποδοσφαιρική ομάδακανονική : ο Λουξεμβούργιος Γιόζεφ Μπεχ (1), οι Γερμανοί Κόνραντ Αντενάουερ (2) και Βάλτερ Χάλσταϊν (3), οι Ολλανδοί Βίλεμ Μπέγιεν (4) και Σίκο Μάνσχολτ (5), οί  Ιταλοί  Αλτσίντε ντε Γκάσπερι (6) και Αλτιέρο Σπινέλι (7), ο Βρετανός Ουίνστον Τσόρτσιλ (8), οι Γάλλοι Ζαν Μονέ (9) και  Ρομπέρ Σουμάν (10) κι ο Βέλγος Πωλ-Ανρί Σπάακ (11).

Η αίσθηση μου είναι ότι σταρ της ομάδας (τουλάχιστον από την άποψη της δημοτικοτητας)  είναι ο Τσόρτσιλ. Κι ακολουθούν Αντενάουερ, Ζαν Μονέ  και  Ρομπέρ Σουμάν. Οι υπόλοιποι....

Το βασικό ιδανικό (ή purpose ή vision ή Zielvorstellungen ή чувство за обща ή etc.): Μια ειρηνική, ενωμένη και ακμάζουσα Ευρώπη

Οι 2 τελευταίες προτάσεις από το «Η Λευκή Βίβλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το μέλλον της Ευρώπης και πέραν αυτής», ένα ψήφισμα της ΕΟΚΕ για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τον μεγαλύτερο πολιτικό πείραμα στην ιστορία:

«Για πρώτη φορά μετά το 1945, η Ευρώπη βρίσκεται σε τέτοιο βαθμό αντιμέτωπη με την πρόκληση να φροντίσει τα του οίκου της. Οι σχέσεις στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς η εύρυθμη κοινή ευρωπαϊκή διαχείριση των προβλημάτων που ανακύπτουν στις γειτονικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθιστούν εξαιρετικά επείγουσα την εμβάθυνση της ευρωπαϊκής κοινής εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφαλείας, από τις οποίες θα εξαρτηθεί, εκ των πραγμάτων, η επιτυχία της εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας.»

Λοιπές Εικόνες