"Το απόγευμα της 24ης Οκτωβρίου 1917, 4 μέρες μετά το γάμο μας, η σύζυγός μου με εξέπληξε καθώς προσπάθησε να πειραματιστεί με την αυτόματη γραφή. Αυτό που προέκυψε μέσα από ασύντακτες προτάσεις, σε μια πολύ δυσανάγνωστη γραφή, ήταν τόσο συναρπαστικό, τόσο βαθύ μερικές φορές, ώστε βάλθηκα να την πείσω ν’ αφιερώνει μια με δυο ώρες τη μέρα σ’ αυτόν τον άγνωστο συγγραφέα, και μετά από μερικές τέτοιες ώρες να κάθεται και εξηγεί ότι γράφτηκε, συναρμολογώντας τις σκόρπιες φράσεις. «Όχι», ήταν η απάντηση, «θα προσπαθήσουμε να σού δώσουμε μεταφορές για ποίηση»"
Εισαγωγή στο «Ένα Όραμα» - από το «Ένα Πακέτο για τον Έζρα Πάουντ» (1937)
O Γέιτς εργάστηκε πάνω στο «Όραμα» για πολλά χρόνια (1917-1931). Η πρώτη εκδοχή ήταν έτοιμη το 1924 και το έργο δημοσιεύτηκε. Πολύ γρήγορα άρχισε να ξαναδουλεύει το υλικό του και έπρεπε να περάσουν άλλα 7 χρόνια για να αισθανθεί ικανοποιημένος και να γράψει τον Φεβρουάριο του 1931 στην παλιά του φίλη και ερωμένη Ολίβια Σέξπιρ:
«Γυρίζω τις σελίδες και δεν βρίσκω τίποτε να προσθέσω»
Η τελική εκδοχή δημοσιεύτηκε το 1937.
Οι 2 εκδοχές είναι αρκετά διαφορετικές αλλά θεωρώντας την δεύτερη ως πιο κοντινή στις απόψεις του Γέιτς πάνω στο θέμα, θα μείνω σ’ αυτήν. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έχει την πιο μεγάλη σημασία είναι ότι το Σύστημα του Γέιτς στο «Ένα Όραμα» προϋποθέτει τη μετενσάρκωση.
Μεταφράζω τα περιεχόμενα του έργου και μια περίληψη από την ιστοσελίδα yeatsvision
Περιεχόμενα
To «Ένα Όραμα» χωρίζεται σε δυο εισαγωγές και πέντε κεφάλαια και δυο ποιήματα.
1.Η πρώτη εισαγωγή, «Ένα Πακέτο για τον Έζρα Πάουντ», αρχίζει με παρατηρήσεις πάνω στο Ραπάλο και τον μοντερνισμό, συνεχίζει με μια καταγραφή της γένεσης του έργου και των ιδιαίτερων περιστάσεων υπό τις οποίες ολοκληρώθηκε και κλείνει, απευθυνόμενος στον Έζρα Πάουντ, με μερικούς ισχυρισμούς σχετικά μ’ αυτό.
2.Η δεύτερη εισαγωγή είναι μυθοπλαστική, με τίτλο «Ιστορίες του Μάικλ Ρομπάρτις και των φίλων του: Ένα απόσπασμα από μια καταγραφή των μαθητών του». Οι ιστορίες επικεντρώνουν στον Μάικλ Ρομπάρτις, τον εφευρέτη του Συστήματος και σε μια ομάδα νεαρών που έγιναν ακόλουθοί του.
3. Το ποίημα «Οι φάσεις της Σελήνης», ένας διάλογος μεταξύ του Ρομπάρτις και του Όουεν Αχέρν, είναι ο πρόλογος. Εδώ ο Ρομπάρτις περιγράφει στον Αχέρν τις 28 ενσαρκώσεις της Σελήνης.
4. Το πρώτο κεφάλαιο ονομάζεται «Ο Μεγάλος Τροχός» και χωρίζεται σε τρία μέρη:
4α. Στο «Το Πρωταρχικό Σύστημα» παρουσιάζονται οι θεμελιώδεις αρχές του Συστήματος και ειδικότερα οι «Γύροι» και η αναπαράστασή τους με τη μορφή διπλών κώνων. Παρουσιάζεται, επίσης, η αντίθεση των Πρωταρχικών και Αντιθετικών Βαμμάτων όπως κι οι Τέσσερεις Ιδιότητες της ανθρώπινης ύπαρξης.
4β. «Η Εξέταση των Γύρων» διερευνά την απεικόνιση του Γύρου ως Τροχού ή Κύκλου. Δίνει μερικές γενικές παρατηρήσεις πάνω στην περιστροφή και μια σειρά από κανόνες σχετικά με τις Ιδιότητες και την Αληθή και Ψευδή Μορφή τους. Συνεχίζει με ένα σύνολο πινάκων που δείχνουν την κατάσταση των Ιδιοτήτων σε κάθε μετενσάρκωση και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κατηγορίες, μεταξύ αυτών και των Τεσσάρων Μερών του Τροχού.
4γ. «Οι 28 Μετενσαρκώσεις» περιγράφουν καθεμιά από τις 28 τυπικές μετενσαρκώσεις που συμβολίζονται με τις Φάσεις της Σελήνης. Δυο απ’ αυτές, όπου η μετενσάρκωση δεν είναι φυσική, απεικονίζονται με τη Νέα Σελήνη και την Πανσέληνο.
5.«Το Πλήρες Σύμβολο» εισάγει τους πνευματικούς αντίπαλους των Ιδιοτήτων που είναι οι Τέσσερεις Αρχές και το ατομικό αντί-Είναι, ο Δαίμων. Σε αντίθεση με τις Ιδιότητες, οι Αρχές επιβιώνουν από τον θάνατο και δυο απ’ αυτές σχηματίζουν τον πυρήνα του Είναι που μετενσαρκώνεται. Ο Γέιτς φαντάζεται 12 κύκλους 28 μετενσαρκώσεων οι οποίοι θα ολοκληρωθούν στο Μεγάλο Έτος των 26000 ετών. Εισάγει, ακόμη, και τη μορφή του 13ου Κώνου που απεικονίζει την ιδέα του θείου μέσα στο Σύστημα.
6. «Η Ψυχή της Κρίσης» έχει να κάνει με τη Μετά-θάνατο Ζωή ή, ορθότερα, με την περίοδο μεταξύ δυο μετενσαρκώσεων. Η οποία περίοδος χωρίζεται σε 6 βασικά στάδια. Τα πρώτα 3 στάδια έχουν να κάνουν με την αναγνώριση της βιωμένης ζωής, με τη διερεύνηση των εμπειριών της, με τα συναισθήματα και τις σχέσεις με άλλους ανθρώπους και, τέλος, με την επανεκτίμηση όλων αυτών. Στο 4ο στάδιο, οι ψυχές αντικρύζουν την αιωνιότητα και στα 2 τελευταία στάδια προετοιμάζονται για την επερχόμενη μετενσάρκωση.
7. «Το Μεγάλο Έτος των Αρχαίων» είναι μια θεωρητική και ιστορική ανάπτυξη του Μεγάλου Έτους όπως αυτό ορίζεται από την Μετάπτωση των Ισημεριών. Το κείμενο αυτό προδιαγράφει την θεωρία του Γέιτς για τους Ιστορικούς Κύκλους στο επόμενο κεφάλαιο.
8.Το «Περιστέρι ή Κύκνος» είναι μια προσπάθεια εφαρμογής της θεωρίας των γύρων ως Ιστορικών Κύκλων μέσα στο Μεγάλο Έτος, σε περιόδους που ποικίλουν από 1000 – 2000 χρόνια. Επικεντρώνει στα 2000 χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού Χριστού και μετά, με περισσότερη λεπτομέρεια, στα επόμενα 2000 χρόνια (αυτά που ζούμε τώρα, δηλαδή). Αντιπαραβάλλει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που συμβολίζεται με το περιστέρι του Αγίου Πνεύματος, με τον μύθο της Λήδας, της μυθικής βασίλισσας της Σπάρτης, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και για να τη ρίξει μεταμορφώθηκε σε κύκνο (ο γκαυλιάρης Δίας, μες την απόγνωση του έρωτά του, ζήτησε τη βοήθεια της Αφροδίτης. Η οποία τον μεταμόρφωσε σε κύκνο, μεταμορφώθηκε η ίδια σε αετό κι έκανε πως τον κυνηγάει να τον φάει. Τους είδε η Λήδα και αισθανόμενη συμπάθεια προς τον κύκνο έσπευσε να τον σώσει παίρνοντάς τον μέσα στην αγκαλιά της. Τα υπόλοιπα είναι σκέτος «ευαγγελισμός»). Ο Γέιτς, πάντως, τα βλέπει ως απεικονίσεις των δυο εποχών.
9.«Της Νύχτας Όλες οι Ψυχές» είναι ο επίλογος του οράματος. Ο ποιητής καλεί τα πνεύματα των φίλων που έχουν πεθάνει και με τους οποίους μπορεί να μοιραστεί τις «μούμιες αλήθειες» του.
(συνεχίζεται με ένα πιο "αφηγηματικό" summary του Οράματος
To «Ένα Όραμα» χωρίζεται σε δυο εισαγωγές και πέντε κεφάλαια και δυο ποιήματα.
1.Η πρώτη εισαγωγή, «Ένα Πακέτο για τον Έζρα Πάουντ», αρχίζει με παρατηρήσεις πάνω στο Ραπάλο και τον μοντερνισμό, συνεχίζει με μια καταγραφή της γένεσης του έργου και των ιδιαίτερων περιστάσεων υπό τις οποίες ολοκληρώθηκε και κλείνει, απευθυνόμενος στον Έζρα Πάουντ, με μερικούς ισχυρισμούς σχετικά μ’ αυτό.
2.Η δεύτερη εισαγωγή είναι μυθοπλαστική, με τίτλο «Ιστορίες του Μάικλ Ρομπάρτις και των φίλων του: Ένα απόσπασμα από μια καταγραφή των μαθητών του». Οι ιστορίες επικεντρώνουν στον Μάικλ Ρομπάρτις, τον εφευρέτη του Συστήματος και σε μια ομάδα νεαρών που έγιναν ακόλουθοί του.
3. Το ποίημα «Οι φάσεις της Σελήνης», ένας διάλογος μεταξύ του Ρομπάρτις και του Όουεν Αχέρν, είναι ο πρόλογος. Εδώ ο Ρομπάρτις περιγράφει στον Αχέρν τις 28 ενσαρκώσεις της Σελήνης.
4. Το πρώτο κεφάλαιο ονομάζεται «Ο Μεγάλος Τροχός» και χωρίζεται σε τρία μέρη:
4α. Στο «Το Πρωταρχικό Σύστημα» παρουσιάζονται οι θεμελιώδεις αρχές του Συστήματος και ειδικότερα οι «Γύροι» και η αναπαράστασή τους με τη μορφή διπλών κώνων. Παρουσιάζεται, επίσης, η αντίθεση των Πρωταρχικών και Αντιθετικών Βαμμάτων όπως κι οι Τέσσερεις Ιδιότητες της ανθρώπινης ύπαρξης.
4β. «Η Εξέταση των Γύρων» διερευνά την απεικόνιση του Γύρου ως Τροχού ή Κύκλου. Δίνει μερικές γενικές παρατηρήσεις πάνω στην περιστροφή και μια σειρά από κανόνες σχετικά με τις Ιδιότητες και την Αληθή και Ψευδή Μορφή τους. Συνεχίζει με ένα σύνολο πινάκων που δείχνουν την κατάσταση των Ιδιοτήτων σε κάθε μετενσάρκωση και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και κατηγορίες, μεταξύ αυτών και των Τεσσάρων Μερών του Τροχού.
4γ. «Οι 28 Μετενσαρκώσεις» περιγράφουν καθεμιά από τις 28 τυπικές μετενσαρκώσεις που συμβολίζονται με τις Φάσεις της Σελήνης. Δυο απ’ αυτές, όπου η μετενσάρκωση δεν είναι φυσική, απεικονίζονται με τη Νέα Σελήνη και την Πανσέληνο.
5.«Το Πλήρες Σύμβολο» εισάγει τους πνευματικούς αντίπαλους των Ιδιοτήτων που είναι οι Τέσσερεις Αρχές και το ατομικό αντί-Είναι, ο Δαίμων. Σε αντίθεση με τις Ιδιότητες, οι Αρχές επιβιώνουν από τον θάνατο και δυο απ’ αυτές σχηματίζουν τον πυρήνα του Είναι που μετενσαρκώνεται. Ο Γέιτς φαντάζεται 12 κύκλους 28 μετενσαρκώσεων οι οποίοι θα ολοκληρωθούν στο Μεγάλο Έτος των 26000 ετών. Εισάγει, ακόμη, και τη μορφή του 13ου Κώνου που απεικονίζει την ιδέα του θείου μέσα στο Σύστημα.
6. «Η Ψυχή της Κρίσης» έχει να κάνει με τη Μετά-θάνατο Ζωή ή, ορθότερα, με την περίοδο μεταξύ δυο μετενσαρκώσεων. Η οποία περίοδος χωρίζεται σε 6 βασικά στάδια. Τα πρώτα 3 στάδια έχουν να κάνουν με την αναγνώριση της βιωμένης ζωής, με τη διερεύνηση των εμπειριών της, με τα συναισθήματα και τις σχέσεις με άλλους ανθρώπους και, τέλος, με την επανεκτίμηση όλων αυτών. Στο 4ο στάδιο, οι ψυχές αντικρύζουν την αιωνιότητα και στα 2 τελευταία στάδια προετοιμάζονται για την επερχόμενη μετενσάρκωση.
7. «Το Μεγάλο Έτος των Αρχαίων» είναι μια θεωρητική και ιστορική ανάπτυξη του Μεγάλου Έτους όπως αυτό ορίζεται από την Μετάπτωση των Ισημεριών. Το κείμενο αυτό προδιαγράφει την θεωρία του Γέιτς για τους Ιστορικούς Κύκλους στο επόμενο κεφάλαιο.
8.Το «Περιστέρι ή Κύκνος» είναι μια προσπάθεια εφαρμογής της θεωρίας των γύρων ως Ιστορικών Κύκλων μέσα στο Μεγάλο Έτος, σε περιόδους που ποικίλουν από 1000 – 2000 χρόνια. Επικεντρώνει στα 2000 χρόνια μετά τη γέννηση του Ιησού Χριστού και μετά, με περισσότερη λεπτομέρεια, στα επόμενα 2000 χρόνια (αυτά που ζούμε τώρα, δηλαδή). Αντιπαραβάλλει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που συμβολίζεται με το περιστέρι του Αγίου Πνεύματος, με τον μύθο της Λήδας, της μυθικής βασίλισσας της Σπάρτης, την οποία ερωτεύτηκε ο Δίας και για να τη ρίξει μεταμορφώθηκε σε κύκνο (ο γκαυλιάρης Δίας, μες την απόγνωση του έρωτά του, ζήτησε τη βοήθεια της Αφροδίτης. Η οποία τον μεταμόρφωσε σε κύκνο, μεταμορφώθηκε η ίδια σε αετό κι έκανε πως τον κυνηγάει να τον φάει. Τους είδε η Λήδα και αισθανόμενη συμπάθεια προς τον κύκνο έσπευσε να τον σώσει παίρνοντάς τον μέσα στην αγκαλιά της. Τα υπόλοιπα είναι σκέτος «ευαγγελισμός»). Ο Γέιτς, πάντως, τα βλέπει ως απεικονίσεις των δυο εποχών.
9.«Της Νύχτας Όλες οι Ψυχές» είναι ο επίλογος του οράματος. Ο ποιητής καλεί τα πνεύματα των φίλων που έχουν πεθάνει και με τους οποίους μπορεί να μοιραστεί τις «μούμιες αλήθειες» του.
(συνεχίζεται με ένα πιο "αφηγηματικό" summary του Οράματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου