Τί σκέφτονται οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες: Πέρα από την ωοθυλακιορρηξία και το μοντέλο Αντετοκούνμπο

 Πριν 4 χρόνια περίπου, τη μέρα των εκλογών που έριξαν τον Αλεξίπτωτο και ανέβασαν τον Ανέμελο Οδοστρωτήρα,  έριχνα μια ματιά στα δημογραφικά σενάρια του ΟΗΕ για την πατρίδα και κατέληγα στο συμπέρασμα ότι ο νεοεκλεγεις Οδοστρωτήρας έπρεπε,εντός των άλλων, να λάβει μέτρα που θα τόνωναν τη σεξουαλική δραστηριότητα και την ωοθυλακιορρηξία και θα απαγορεύουν με βαριά πρόστιμα την εκσπερμάτωση εκτός κόλπου (Ο Κούλης και η ωοθυλακιορρηξία)

Σε μια πιο σοβαροφανή θεώρηση,όλοι, επίσης, γνωρίζουμε ότι τα πράγματα είναι περίπλοκα και έχουν γραφτεί πολλά και εντυπωσιακά. Σε μια ακόμη επαλήθευση του ''κοινού νού'', οι πρόσφατες έρευνες για το τί σκέφτονται/πιστεύουν οι Έλληνες κι οι Ελληνίδες,το δημογραφικό θεωρείται η σημαντικότερη απειλή για το έθνος.

Το ερώτημα: Ποιές οι δύο μεγαλύτερες απειλές για το μέλλον των Ελλήνων και των Ελληνίδων

Μετρήσιμα ποσοστά συγκέντρωσαν 9 απειλές

Στην ίδια έρευνα,  τα θέματα που απασχολούν τους νέους (η μοναξιά μόνο 6%!!!):

Κι από ό,τι φαίνεται από το πρώτο διάγραμμα και τις από τις προβλέψεις, ενισχυμένες κι από τη μέτρηση του 2021, η μείωση (του Ελληνισμού; ) στο διάβα του αιώνα θα είναι δραματική (-8% το 2050,-30% το 2100).

Για το πιο κοντινό 2050, που υπάρχουν πιθανότητες να ζω και να είμαι στην 8η μου δεκαετία, έχοντας κλείσει πάνω απο 15 χρόνια συνταξιούχος και να ακούω τους νέους να βογγούν και να βρίζουν που ένα μεγάλο μέρος της εργασιακής τους παραγωγής και του μισθού τους  πάει στη συντήρηση μου, έχω δυο επιλογές:

Την πρώτη την προτείνει η απαισιόδοξη φύση μου και συμπυκνώνεται στην ανάγνωση ενός ‘’δράματος’’ με τα σπαραχτικά

 ‘’ Τη χρονιά εκείνη καμιά γυναίκα δεν έπιασε παιδί. Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, μέχρι πού συμπληρώθηκε γενιά χωρίς καμιά καινούργια γενιά να ρθει στον κόσμο’’,

 ‘’ Έχει φάει σαν καρκίνος τα βυζιά μου, τα μυαλά μου, τα έντερά μου, έχει κατεβάσει όλες της τις πέτρες στα νεφρά μου και τα ’χει ρημάξε,...’’, 

‘’ Δε θα ζήσουμε… όλο το σπέρμα όλων των αντρών της γης δε θα μπορούσε να ζωντανέψει εκείνη την κόχη του κορμιού μου απ’ όπου ξεκινάει η ανθρώπινη ζωή… Έχεις αδειάσει όλη τη ζωή σου μέσα μου αλλά μ’ έχεις αφήσει χωρίς ζωή… Κι εσύ δεν μπορείς..’’

‘’ Τι θα είν’ αυτή όταν δεν θα ’χει μείνει τίποτ’ από μας;  Το χώμα της έχει πάρει το σχήμα μου… Το σώμα μου έχει πια τις διαστάσεις της… Έχω μέσα μου τη μοίρα της… Πεθαίνω σα χώρα…’’

(‘’Πεθαίνω σα χώρα’’,  Δ Δημητριάδης)

Τη δεύτερη την προτείνει η αισιόδοξη φύση μου και συμπυκνώνεται σε ένα όνειρο:

Όπου, η επίσημη αγαπημένη εθνική συγκροτείται από 5 Νιγηριανούς που ακολούθησαν την πορεία του Αντετοκούνμπο και 5 Έλληνες και βλέπω τα μάτς με την εγγονή μου Sade, όνομα της επίσης νιγηριανής συμπεθέρας μου, της Sade Olufela Olusegun Oludotun Ransome, χήρας δικηγόρου από το Λάγος (πάντα προβληματιζόμουν με το πώς να λέω τους κατοίκους του Λάγος: Λάγιους, Λαγαίους, Λαγείς, κάπως αλλιώς; )

Και περνάμε τις ώρες μας με τη Sade ακούγοντας το ‘’Αξιον Εστί’’ του Θεοδωράκη και το ‘’Gentleman’’ του Fela Kuti, και διαβάζουμε το ‘’Τα πάντα γίνονται κομμάτια’’ του Chinua Achebe και των ‘’Ψαρών την ολόμαυρη ράχη’’ του Σολωμού,

Και είναι κι άλλοι νιγηριανοί και νιγηριανές, υπάλληλοι, δικηγόροι, μηχανικοί, οδηγοί ταξί, εργάτες, γιατροί και λοιποί.Κι όπως η εγγονή μου Sade Olufela Olusegun Oludotun Ransome Βουίτση, αρκετοί ανάμεικτοι.