Αισιόδοξοι vs. Απαισιόδοξοι: το αιώνιο ματς: 21ος αιώνας (5): Σκέφτομαι, άρα αναμένω τα χειρότερα (2)

 

O σκεπτικισμός διαπερνάει όλη την ιστορία της φιλοσοφίας και, στην μια ή στην άλλη εκδοχή του (ακαδημαϊκός/επιστημολογικός, ηθικός/θεολογικός ή street σκεπτικισμός), το βασικό του θέμα είναι η αμφισβήτηση της δυνατότητας γνώσης/αλήθειας. Οι σταρ είναι πολλοί και ιστορίες/θεωρήσεις του σκεπτικισμού, ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να βρεί στα βιβλία:

AncientScepticism

Sextus Empiricus and Pyrrhonean Scepticism

Agents ofuncertainty : Mysticism, scepticism, Buddhism, art and poetry

The Historyof Scepticism: From Savonarola to Bayle

The Historyof Scepticism from Erasmus to Descartes

TheSceptical Idealist

EpistemicRelativism and Scepticism : unwinding the braid

ScepticalHistory: Postmodernism, Feminism and the Practice of History

Όπως ανέφερα, οι σταρ είναι πολλοί και, οι περισσότεροι από αυτούς, ατακαδόροι. Θα βασιστώ μόνο σε δυτικούς μοντέρνους και μεταμοντέρνους (αλλά νεκρούς)  σκεπτικιστές και θα αφήσω απ’ έξω αρχαίους, ινδούς, κινέζους και ισλαμιστές. Επιλέγω για 11άδα τους περισσότερο  γνωστούς κατά τη γνώμη μου (αλλά και το γούστο μου) και την σχετική ατάκα - (ο καθένας μπορεί να κάνει την προσωπική του 11άδα).

1. Θωμάς Χομπς (05/04/1588- 04/12/1679):

Μια αλήθεια που δεν είναι αντίθετη στο συμφέρον των ανθρώπων —ή σ’ αυτό που τους ευχαριστεί— είναι καλοδεχούμενη από όλους.

2. Αρθούρος Σοπενάουερ (22 /02/1788 – 21/09/1860):

Κάθε αλήθεια περνάει από τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. Μετά βρίσκει σφοδρή αντίθεση. Και στο τέλος θεωρείται αυτονόητη

3. Σορένιος Κίρκεγκωρ (05/05/1813 – 11/11/1855):

Το ζήτημα είναι να βρω την αλήθεια που είναι αλήθεια για μένα, να βρω την ιδέα για την οποία μπορώ να ζω και να πεθάνω.

4. Φρειδερίκος Νίτσε (15/10/1844-25/08/1900):

Αυτά ήταν τα σκαλοπάτια για μένα και τα ανέβηκα: γι’ αυτό έπρεπε να τα ανεβώ. Ωστόσο, αυτά φαντάστηκαν πως ήθελα να ξεκουραστώ πάνω τους.

5. Λουβοδίκος Βιτγκενστάιν (26/04/1889 – 29/04/1951):

Πως αύριο θα βγεί ο ήλιος είναι μια υπόθεση. Και αυτό σημαίνει: Δεν ξέρουμε αν θα βγεί.

6. Μαρτίνος Χάιντεγγερ (26/09/ 1889 – 26 May 1976):

 Οτιδήποτε και οσοδήποτε αν προσπαθήσουμε να σκεφτούμε, σκεφτόμαστε πάντοτε μέσα στη σφαίρα της παράδοσης.

7.Ιωάννης Παύλος Σαρτρ (21/06/1905 – 15/04/1980):

Αν αισθάνεσαι μοναξιά όταν είσαι μόνος, έχεις κακή παρέα

8.Κλαύδιος Λεβί Στρoς (28/11/1908 – 30/10/2009):

 O κόσμος ξεκίνησε χωρίς τον άνθρωπο και θα τελειώσει χωρίς αυτόν

9.Αλβέρτος Καμύ (07/11/1913 – 04/01/1960):

Είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή μόνο αυτοί που δεν την έχουν ζήσει - να αυτοκτονήσω ή να κάνω καφέ;

10. Μιχαήλ Φουκώ (15/10/1926 – 25/06/1984): 

Αν αυτή η διάταξη της γνώσης εξαφανιζόταν όπως εμφανίστηκε, αν κατέρρεε εξαιτίας κάποιου συμβάντος, του οποίου μάλιστα μπορούμε να προαισθανθούμε τη δυνατότητα, του οποίου όμως για την ώρα δεν γνωριζουμε ούτε τη μορφή ούτε την υπόσχεση […], τότε μπορούμε όντως να στοιχηματίσουμε ότι ο άνθρωπος θα έσβηνε, όπως στο ακροθάλλασι ένα πρόσωπο από άμμο.

11. Ιάκωβος Ντεριντά- (05/07/1930 – 09/10/2004):

 Ένας νεκρός μπορεί να είναι πιο ζωντανός από εμάς, πιο δυνατός, πιο τρομακτικός από τον ζώντα άνθρωπο. Είναι το ζήτημα των φαντασμάτων.