Παγκόσμιοι στοχαστές του 21ου αιώνα

Ένα από τα φρούτα του 21ου αιώνα, είναι και οι λίστες που δημοσιεύει αρκετά τακτικά το Prospect Magazine, με το Τop 100 των  Global Thinkers. H δημοσίευση αυτών των λιστών  άρχισε σε συνεργασία με το άλλο νατοϊκό ιδεολογικό εξάσφαιρο το Froreign Policy (υπενθυμίζω ότι στη λίστα του 2009, τα καλά αυτα περιοδικά είχαν και τον Τζέφρυ Παπανδρέου (νο, 79 Global Thinker). 

Και έτσι, πριν κλείσει το 1/4 του 21ου αιώνα, έχουν δημοσιευτεί 11 λίστες  και, όπως  είναι λογικό, γέμισε ο κόσμος Global Thinkers.

Τα Top 10  αυτών των Τop 100 έχουν ως εξής:

2005

1.Noam Chomsky [linguist, philosopher] - USA
2.Umberto Eco [semiotician, novelist] - Italy
3.Richard Dawkins [evolutionary biologist] - UK
4.Václav Havel [politician, author] - Czechia
5.Christopher Hitchens [author, journalist]-UK
6.Paul Krugman [economist] - USA
7.Jürgen Habermas [philosopher] - Germany
8.Amartya Sen [economist] = India
9.Jared Diamond [geographer , historian] - USA
10.Salman Rushdie [author] - India/UK

2008

1.Fethullah Gulen [Islamic scholar, preacher] - Turkey
2.Muhammad Yunus [economist] - Bangladesh
3.Yusuf al-Qaradawi [Islamic scholar]
4.Orhan Pamuk [author] - Turkey
5.Aitzaz Ahsan [politician] -  Pakistan
6.Amr Khaled [activist and television preacher] -  Egypt
7.Abdolkarim Soroush [Islamic scholar, preacher] - Iran
8.Tariq Ramadan [philosopher] - Swiss Muslim
9.Mahmood Mamdani [author] -  India/ Uganda
10.Shirin Ebadi [political activist, lawyer] - Iran

2009

1.Ben Bernanke [economist] - USA
2.Barack Obama [politician] - USA
3.Zahra Rahnavard [artist and politician] - Iran
4.Nouriel Rouini  [economist]  - USA
5.Rajendra Pachauri [engineer] - India
6.Hillary  and Bill Clinton [politicians] - USA
7.Cass Sunstein - [legal scholar] - USA
   Richard Thaler[economist] - [economist] - USA
8.David Petraeus [general] - USA
9.Zhou Xiaochuan [economist] - China
10.Sayyid Imam al-Sharif[ islamic activist] - Egypt

2012

1.Aung San Suu Kyi [politician] - Myanmar
2.Moncef Marzouki,[politician] - Tunisia
3.Hillary  and Bill Clinton [politicians] - USA
4.Sebastian Thrun [computer scientist] - Germany/USA
5.Melinda and bill Gates [entrepreneurs, philanthropists] - USA
6.Malala Yousafzai’ [activist ] - USA
7.Barack Obama [politician] - USA 
8.Paul Ryan [politcian] - USA
9.Chen Guangcheng [activist] - China
10.David Blankenhorn [social scientist] - USA
     Narayana Kocherlakota [economist] -USA
     Richard A. Muller [physicist] - USA

2013

1.Richard Dawkins [evolutionary biologist] - UK
2.Ashraf Ghani [economist and politician] - 
3.Steven Pinker [cognitive psychologist] - USA
4.Ali Allawi [politician] - Iraq
5.Paul Krugman [economist] - USA
6.Slavoj Žižek [philosopher] - Slovenia
7.Amartya Sen [economist] - India
8.Peter Higgs [physicist] - UK
9.Mohamed ElBaradei [legal scholar]
10.Daniel Kahneman [psychologist] -  Israel/USA

2015

1.Thomas Piketty [economist] - France
2.Yanis Varoufakis [economist and politician] - Greece
3.Naomi Klein [social activist] -USA
4.Russell Brand [actor] - UK
5.Paul Krugman [economist] - USA
6.Arundhati Roy  [author] - India
7.Jürgen Habermas  [social theorist] - Germny
8.Daniel Kahneman - [psychologist] -  Israel/USA
9.John Gray [philosopher] - UK
10.Atul Gawande  [surgeon] - USA

2018

1.Kimberlé W. Crenshaw [critical race theorist] - USA
2.Dani Rodrik [ economist] - Turkey
3.Anthony Appiah[philosopher] - UK
4.Kate Manne [ philosopher] - Australia
5.Cas Mudde [ political scientist] - The Neverlalands
6.Martha C. Nussbaum [philosopher] - USA
7.Arundhati Roy [author] -India
8.Amina Wadud [Muslim theologian] - USA
9.Gabriel Zucman [economist] - France
10.Angus Deaton ]economist] -UN

2019

1.Caucher Birkar [mathematician] - Iran
2.Max Roser [economist ] -  Germany
3.Joumana Haddad [author] - Lebanon
4.Frans de Waal [ethologist] -  Netherlandsa
5.Jonathan Haidt [social psychologist ] -  USA
6.Kimberlé W. Crenshaw [critical race theorist] - USA
7.Dani Rodrik [ economist] - Turkey
8.Greta Thunberg [activist ] - Sweden
9.Alexandria Ocasio-Cortez [politician and activist] - USA
10.Kate Manne [ philosopher] - Australia

2020

1.Sarah Gilbert [vaccinologist] - UK
2.Ed Yong [science journalist] - UK/USA
3.Stephanie Kelton [economist] - USA
4.Thomas Piketty [economist] - France
5.Philippe Van Parijs [philosopher and econmist] - Belgium
6.Ari Ezra Waldman [legal  and computer science] - UK
7.Jacinda Ardern [politician] - New Zealand
8.Sally Rooney [author] - Ireland
9.Eric Yuan Zoomed [engineer  and businessman] - China
10.Jenny Odell[artist] - USA

2021

1.Hannah Jacobs [artist] - UK
2.Carlo Rovelli [physicist] - Italy
3.Mahmood Mamdani [author and political commentator] - India
4.Peter Adamson [philosopher] - USA
5.Özlem Türeci  [physician] - Germany
   Ugur Şahin [physician] - Germany/Turkey
6.Priyamvada Gopal [author]  - India
7.Mustafa Akyol [author and journalist] - 
8.Devi Sridhar  [public health researcher] - 
9.Frans Schepers [naturalist] - Turkey
10.Rebecca Solnit [author] - USA

2022

1.Karhleen Stock [philosopher] - UK
2.Darren McGarvey [rapper] - UK
3.Caroline Criado Perez [author and journalist]
4.Alla Abdel Fattah [blogger, software developer and a political activist] - Egypy/UK
5.Anand Teltumbe [author] - India
6.William MacAskill [philosopher] - UK
7.Lea Ypi [political theorist] - Alnania
8.Elon Musk [engineer and  businessman] - South Africa
9.Olufemi Taiwo [philosopher] - USA
10.Lisa McGee [playwriter] - Ireland

Μια πρόχειρη ανάλυση αυτών των Top 10 δειχνει:

* Οι ισχυρότεροι Global Thinkers (GT) (με βάση τη συχνότητα εμφάνισης και τη θέση) είναι οι:

 

      

με 3 γυναίκες στο σύνολο των 11. Κυριαρχούν οι οικονομολόγοι με 4 GT στους 11.

* Οι οικονομολόγοι κυριαρχούν και στο σύνολο με 18 GT μαζί με τους πολιτικούς. Ακολουθούν οι συγγραφείς (διαφόρων τύπων) με 15 και μετά οι φιλόσοφοι με 12. Στη συνεχεια, μηχανικοί, φυσικοί, ΄πολιτικοί επιστήμονες και ακτιβιστές με 3 GT, ενώ οι άλλες ειδικότητες έχουν από 2 ή μια εμφανίσεις.

* Οι ΗΠΑ προηγούνται με 28 GT, ακολουθεί η Ινδία με 17, ενώ τρίτο έρχεται το ΗΒ με 12 GT.  H Γερμανία έχει 5, η Αίγυπτος κι η Τουρκία 4, η Γαλλία κι η Κίνα 3, και Ιράν, Ολλανδία και Ιταλία από 2 GT. H Ελλάδα έχει τον Γιάνη Βαρουφάκη.

Δηλ., μας λένε οι Αγγλοσάξονες We are the Champions. Εχοντας αφήσει τη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου με 3 μόνο GT και την Ιαπωνία με κανέναν. Η περίφημη αγγλοσαξονική αντικειμενικότητα. δηλ. 

ΥΓ. Εννοείται ότι κάποιον/κάποια GT από Ρωσία, ούτε με τα κυάλια

Μουσική και Αυτοκίνηση

Μιας και κοίταξα τα (υποτιθέμενα) καλύτερα άλμπουμ των ετών που λήγουν σε 2 σύμφωνα με τα πληρωμένα πιστόλια της μουσικής βιομηχανίας, είπα να δω και τα αυτοκίνητα των ετών αυτών, μιας και μουσική βιομηχανία και αυτοκινητοβιομηχανία αποτελούν τα καλύτερα όπλα του καπιταλισμού, στο έπακρον εκμεταλλευόμενα την ανάγκη του ανθρώπου για ψυχαγωγία και μετακίνηση αλλά και την τάση του να φετιχοποιεί και να δεσμεύεται υπερβολικά με τα συναισθήματά του και τις φαντασιώσεις του. 

Δεν θα αναφερθώ σε τεχνικά χαρακτηστικά που θα έκαναν πολλούς αυτοκινητόκαυλους να αυνανίζονται. Θα κολλήσω μόνο τις σχετικές εικόνες περιφεριακά σε κάθε ‘’κορυφαίο’’ άλμπουμ. Να δούμε πώς συντονίζονται μουσικές και γκάζια. Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο είναι είναι η απόλυτα ''ταξική''΄ αυτοκινητοβιομηχανία τα πάει πολύ καλύτερα από τη πιο ''δημοκρατική'' μουσική βιομηχανία, η οποία τα έχει γαμήσει τη μάνα

1972
D Bowie – Ziggy Stardust και (από πάνω κέντρο και κατα τους δείκτες τπυ ρολογιού): Volkswagen Beetle, Ford Country Squirec, Ford Bronco, Range Rover, Maserati Mera, Aston Martin V8, BMW 3.0 CSI, Fiat 127

1982

Prince - 1919 και VW Polo, Fiat 127 super 5 porte, Toyota Land Cruiser, Chevrolet Blazer, Lamborghini Jalpa 3500, Lincoln Continental, Stradale Lancia, Ford Escort

1992

REM- Automatic for the People  και VW Golf, Fiat Cinquecento, Ford Explorer, BMW M3, Ford Taurus, Mazda MX-3, Toyota Corolla, Dodge Caravan

2002

Queens of the Stone Age-Songs for the Deaf και Honda Accord, Ford Explorer, Mercedes S Series, Volvo XC90, Mini Cooper S, Fiat Multipla, VW Golf, Range Rover

2012

Frank Ocean – Channel orange και VW Polo, Chevrolet Bolt, BMW X3, Lexus RX 350, Mercedes-Benz E-class, Honda Fit, Porsche Boxster, Toyota Camry Hybrid

2022

Και φέτος, μαζί με την φόλα τηςBeyoncé (Renaissance) - Genesis G80, BMW 2 Series, Chevrolet Malibu, Mini Cooper, Nissan Versa, Honda CR-V, Porsche 911, Mercedes-Benz EQS

Τα ''κορυφαία'' μουσικά έργα των ετών που λήγουν σε 2

 Για να συνέλθω από το σοκ που έπαθα διαβάζοντας τόσα μεγάλα πράγματα για τη ΄΄Renaissance’’ της Beyoncé, είπα να δω τί είχε γίνει στις περασμένες χρονιές που τελειώναν σε 2, αρχίζοντας από το 1972.

Να δω δηλ. ποιό άλμπουμ ποπ/ροκ μουσικής ήταν ο πρωταθλητής της χρονιάς με βάση τις λίστες που δημοσιεύουν τα sites της μουσικής βιομηχανίας.

Μια εικόνα με βάση τις κριτικές μπορεί να πάρει κανείς απο τις λίστες που δημοσιεύει το Metacritic – αλλά τέτοιες υπάρχουν μόνο από το 2002 και μετά.

Έτσι για να λάβω υποψη και τις προηγούμενες χρονιές και να έχω κοινή βάση σύγκρισης, βασίστηκα σε μια database λιστών που έχω κάνει (βλ και  Οι 25 καλύτεροι δίσκοι της ροκ μουσικής (όλων των εποχών!!).

Τα αποτελέσματα:

1972:

Top1 song: "American Pie" - Don McLean. 

Top 1 movie: ‘’The Godfather’’ - FF Coppola) 

Top1 book: "Jonathan Livingston Seagull" - Richard Bach. 

• Η Βρετανία παίρνει τον άμεσο έλεγχο της Βόρειας Ιρλανδίας (Ματωμένη Κυριακή, 20/01)
• Ο Νίξον επισκέπτεται την Κίνα
• Σεισμός μεγέθους 6,2 Ρίχτερ σην Μανάγκουα της Νικαράγουα: 5.000 νεκροί, 20.000 τραυματίες
• Η χούντα αρχίζει να χάνει τον έλεγχο της οικονομίας και ο Παπαδόπουλος, μάλλον την ψωνίζει και αναλαμβάνει όλα τα αξιώματα: του αντιβασιλέα, του πρωθυπουργού, του υπουργού Εξωτερικών και Άμυνας  και του προέδρου της Βουλής. 

Η τοπ λίστα:

1982: 

Τop1 song: ‘’Thriller’’ - M Jackson 

Top1 Movie: ’’ E.T. the Extra-Terrestrial’’ – S Spielberg, 

Top1 book: ET: The Extraterrestrial Storybook" - William Kotzwinkle

• Η Disney  εγκαινιάζει την "Πειραματική Κοινότητα του Αύριο".
• Το πρώτο εμπορικό προϊόν της γενετικής μηχανικής (ινσουλίνη από βακτήρια)
• Το Ισραήλ εισβάλλει στο Λίβανο
• Πόλεμος στα νησιά Φόκλαντ
• Πεθαίνει ο σύντροφος Λεονίντ Μπρέζνειφ
• Καταργείται το κούρεμα με την ψιλή στον ελληνικό στρατό
• Πρώτος πολιτικός γάμος στην Ελλάδα

Η τοπ λίστα:

1992: 

Top1 song: ‘"Don't Let the Sun Go Down on Me" -George Michael & Elton John 

Top1 Movie: ’’ Home Alone 2 – Ch. Columbus, 

Top1 book: Dolores Claiborne" -  Stephen King

• Πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία
• Bill Clinton εκλέγεται πρόεδρος των ΗΠΑ κι όλος ο δημοκρατικός πλανήτης πανηγυρίζει μετά από μια καταιγιστική ρεπουμπλικανική 12ετία. Όπως αποδείχτηκε ο δημοκρατικός Μπιλ, υπηρέτησε τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό με πιο αποτελεσματτικό τρόπο. 
• Εμφύλιος στη Σομαλία
• Η Δανία ψηφίζει κατά της υπογραφής της Συνθήκης του Μάαστριχτ
• Ένα εκατομμύριο άνθρωποι διαδηλώνουν στη Θεσσαλονίκη για την ονομασία των Σκοπίων...

Η τοπ λίστα:

2002: 

Top1 song: ‘""How You Remind Me"" -Nickelback 

Top1 Movie: ’’ Spider-Man– Sam Raimi, 

Top1 book: The Lovely Bones -Alice Sebold

• O GW Bush εκφωνεί τον ιστορικό λόγο του κατά του ‘’Άξονα του Κακού’’
• Ο Jimmy Carter τιμάται με το Νόμπελ Ειρήνης
• Γεννιέται το Ευρώ
• Ο Ζακ Σιράκ γλιτώνει από απόπειρα δολοφονίας κατά τη διάρκεια των εορτασμών της ημέρας της Βαστίλης

H  τοπ λιστα:

2012: 

Top1 song: ‘Somebody That I Used to Know - Gotye / Kimbra. 

Top1 Movie: ’’ The Avengers’’- Joss Whedon 

Top1 book: Fifty Shades of Grey by E.L. Jame

• O Adam Lanza επιτίθεται σε δημοτικό σχολείο στο Κονέκτικατ πυροβολώντας και σκοτώνοντας 26 ανθρώπους.
• Η Δανία ψηφίζει νόμο που επιτρέπει το γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου
• Σι Τζιν Πινγκ εκλέγεται Γενικός Γραμματέας του ΚΚΚ
• Ο Μπαράκ Ομπάμα εκλέγεται για 2η φορά

Η τοπ λίστα:

2022:

Κι  η τελική 11άδα μαζί με τις πωλήσεις. Οι οποίες, όπως φαίνεται, έχουν πιάσει πάτο στον 21ο αιώνα.  Να σημειωθεί ότι το Thriller είχε πουλήσει 66 εκατομμύρια αντίτυπα. Όμως τότε, το 1982, λίγοι μίλησαν για έργο τέχνης -  ορόσημο. Ήταν απλά στιλάτο αλλά τετριμμένο κολάζ από pop-soul κλισέ και dance beats, αριστοτεχνικά ενορχηστρωμένο από τον Jones με την τότε  τεχνολογία αιχμής΄

Οι μπούρδες για το Thriller άρχισαν αργότeρα. Ενώ για τη Renaissance’’ της Beyoncé από την πρω΄τη στιγμή

Δημιουργικό Κυριακάτικο Κωλοβάρεμα

 Στα πλαίσια ενός προγράμματος Δημιουργικού Κυριακάτικου Κωλοβαρέματος που παρακολουθώ, έχω φτιάξει μια λίστα όρων με όλα αυτά που, ας πούμε, με ενδιαφέρουν και τα παρακολουθώ ποσοτικά με έναν δείκτη Google results και δυο δείκτες wiki – έναν που μετράει τις λέξεις του αγγλικού κειμένου στη wiki και έναν που μετράει τον αριθμό των γλωσσών στις οποίες υπάρχει σχετικό κείμενο.

Google results

Wiki number of words (eng.)

Wiki number of languages

Τελικά

Αν και είναι δύσκολο να συγκρίνεις τα δεδομένα, έχω βγάλει μια φόρμουλα δίνοντας διαφορετική βαρύτητα στους  3 δείκτες (κατά σειρά βαρυτητας: αριθμός γλωσσών, αριθμος λέξεων στο αγγλικο κείμενο, google results). Έτσι:

• Το Good που κυριαρχεί στα google results καταρρέι στα wiki data και τοποθετείται τελικά λίγο κάτω από τη μέση
• Το Internet είναι (σχεδόν αυτονόητα) κυρίαρχο
• History, Life, Art & Science κλείνουν την πρώτη πεντάδα
• Ακολουθούν Computer, Music, & Book ενώ το Love δεν τα πάει όπως θα ανέμενε κάποιος ή κάποια - είναι κάτω από Technology και Religion
• Άσχημα τα πάει και ο God - κάτω από Philosophy, Phone, Money & Car
• Ακολουθούν Sports & Good, ενώ ο Death είναι ανάμεσα σε Literature & Poetry
• Τη σειρά συμπληρώνουν Painting, Engineering, Dance, Cinema/Film, Theatre, Drama & Fiction
• Και τη λίστα κλείνουν ο  Devil και Evil ενω το sex που δεν συμπεριλαμβάνεται στη λίστα, αν συμπεριλαμβανόταν θα έπαιρνε μια θέση ανάμεσα στα Dance, Engineering & Painting
• Για το δίπολο war / peace που άρχισα να το βλέπω μετά την πρόσφατη ειδική στρατιωτική εισβολή, το σκορ είναι συντριπτικά υπέρ του war (που θα ήταν ακριβώς πάνω από τον God). Η peace πάιρνει θέση ανάμεσα στο Drama και στο Theatre

Ο Πόλεμος των Τσιπ

 Το βιβλίο έχει πάρει τις ευλογίες και τα εύσημα του νατοτσολιάδικου κατεστημένου (ο συγγραφέας του, Chris Miller, μόλις κέρδισε το βραβείο Financial Times Business Book of the Year βλ, εδώ), οπότε καλό είναι να το λάβουμε υπόψη στην προσπάθεια κατανόησης του κόσμου μας (όπως χαρακτηρηστικά λέει ο Larry Summers: ‘’Αν σας ενδιαφέρει η τεχνολογία, ή η μελλοντική ευημερία της Αμερικής, ή η συνεχιζόμενη ασφάλειά της, αυτό είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε’’)

To Chip War μας λέει την ιστορία της παγκόσμιας μάχης για την κυριαρχία στους ημιαγωγούς. Ο συγγραφέας περιγράφει την ανάπτυξη των ημιαγωγών και το πώς μερικοί κατασκευαστές κατέληξαν να κυριαρχούν στην παγκόσμια αγορά.

Το κύριο μήνυμα του, μάλλον ανησυχητικό. Ενώ κατά τη διάρκεια του "ψυχρού πολέμου" μεταξύ των ΗΠΑ και της Σοβιετικής Ένωσης, τα πυρηνικά όπλα και η δυνατότητα αμοιβαίας καταστροφής δημιούργησαν ένα είδος ισορροπημένης ανακωχής που απέτρεπε την απόλυτη σύγκρουση, στον "ψυχρό πόλεμο" μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, δεν υπάρχει ισορροπία, αλλά αντιθέτως ένας απεριόριστος αγώνας δρόμου. 

"Υπάρχει ένα πολύ σαφές όριο χρήσης των πυρηνικών όπλων: είτε χρησιμοποιούνται είτε δεν χρησιμοποιούνται. Ενώ στον χώρο της οικονομικής αλληλεξάρτησης, δεν υπάρχει όριο που δείχνει ότι έχεις περάσει τη γραμμή. Και στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές διαφορετικές γραμμές που μπορεί κανείς να περάσει". (Miller).

Ο Miller υποστηρίζει ότι τα μικροτσίπ είναι το νέο πετρέλαιο - ο σπάνιος πόρος από τον οποίο εξαρτάται ο σύγχρονος κόσμος. Σήμερα, η στρατιωτική, η οικονομική και η γεωπολιτική ισχύς βασίζονται σε αυτά. Σχεδόν τα πάντα, από πυραύλους έως μικροκύματα κι από smartphones έως χρηματιστήρια, λειτουργούν με τσιπ. Μέχρι πρόσφατα, η Αμερική σχεδίαζε και κατασκεύαζε τα ταχύτερα τσιπ και διατηρούσε το προβάδισμά της ως υπερδύναμη. Αλλά τώρα το προβάδισμα της Αμερικής υποχωρεί, υπονομευμένο από τους ανταγωνιστές στην Ταϊβάν, την Κορέα, την Ευρώπη και, πάνω απ' όλα, την Κίνα. Όπως αποκαλύπτει ο πόλεμος των τσιπ, η Κίνα, η οποία δαπανά κάθε χρόνο περισσότερα χρήματα στην εισαγωγή τσιπ απ' ό,τι για την εισαγωγή πετρελαίου, επενδύει δισεκατομμύρια σε μια πρωτοβουλία κατασκευής τσιπ ώστε να φτάσει τις ΗΠΑ. Το διακύβευμα είναι η στρατιωτική υπεροχή και η οικονομική ευημερία της Αμερικής.

Ο Miller εξηγεί πώς ο ημιαγωγός έφτασε να παίζει κρίσιμο ρόλο στη σύγχρονη ζωή και πώς οι ΗΠΑ απέκτησαν κυρίαρχη θέση στο σχεδιασμό και την κατασκευή τσιπ και εφάρμοσαν την τεχνολογία αυτή σε στρατιωτικά συστήματα.  Η νίκη της Αμερικής στον Ψυχρό Πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση και η παγκόσμια στρατιωτική κυριαρχία της πηγάζει από την ικανότητά της να αξιοποιεί την υπολογιστική ισχύ πιο αποτελεσματικά από οποιαδήποτε άλλη δύναμη.  Αλλά και εδώ, λέει ο Μίλερ, η Κίνα πλησιάζει, με τις φιλοδοξίες της για την κατασκευή τσιπ και τον στρατιωτικό εκσυγχρονισμό να συμβαδίζουν. 

Το βιβλίο παρακολουθεί την εξέλιξη των τσιπ από την εφεύρεσή τους στην Αμερική, τη δεκαετία του 1950, μέχρι τη δημιουργία μιας παγκόσμιας αλυσίδας εφοδιασμού με επίκεντρο την Ανατολική Ασία. Σήμερα, σχεδόν όλα τα προηγμένα τσιπ επεξεργαστών παράγονται στην Ταϊβάν, και ο Μίλερ προβάλλει ένα πειστικό επιχείρημα ότι η μετατόπιση του ελέγχου της βιομηχανίας θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει δραματικά τις οικονομικές και πολιτικές ισορροπίεςς του κόσμου.  Ακόμη περισσότερο από το παραδοσιακό εμπόριο και τη μεταποιητική παραγωγή, και ακόμη περισσότερο από την οικονομική ισχύ, ο Μίλερ υποστηρίζει ότι αυτός που θα ηγηθεί και θα κυριαρχήσει στην παραγωγή τσιπ θα κυριαρχήσει στην παγκόσμια οικονομία.

Η ανάπτυξη και η παραγωγή τσιπ είναι πλέον ο βασικός τομέας στην προσπάθεια των ΗΠΑ να απομονώσουν, να αποδυναμώσουν και να μειώσουν την οικονομική και στρατιωτική ισχύ της Κίνας και άλλων χωρών που θεωρούν ότι αντιτίθενται στα παγκόσμια συμφέροντα των ΗΠΑ.  Στο παρελθόν, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τη δύναμη του δολαρίου για να αποκόψουν τους αντιπάλους από την παγκόσμια χρηματοδότηση.  Ο νέος νόμος για τα αμερικανικά τσιπ (US Chips Act) στοχεύει στην απομόνωση της Ρωσίας και της Κίνας από την παγκόσμια τεχνολογική οικονομία και στην αναχαίτιση των στρατιωτικών τους δυνατοτήτων.  Ο νόμος αποτελεί μέρος ενός κύματος κυρώσεων των ΗΠΑ και της Δύσης σε αντίποινα για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.  Η πρόθεση του νόμου έγινε σαφής από τον Kevin Wolf, αρχιτέκτονα της εμπορικής και συναλλαγματικής πολιτικής του Ομπάμα:

"Αυτό που έκανε η κυβέρνηση, είναι να ορίσει μια δομή για να αποκόψει τη Ρωσία από τα τσιπς. Κι αυτό είναι, ταυτόχρονοα, πολιτική και αποστολή. Που δεν πρόκειται να σταματήσει. Υπάρχει μαζική συμμαχική συνεργασία σε αυτό".

Ο νόμος για τα τσιπ είναι απλώς το επόμενο στάδιο μιας σειράς μέτρων για την αποδυνάμωση των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της παγκόσμιας επιρροής της Κίνας.  Ξεκίνησε με τον έλεγχο των εξαγωγών τεχνολογίας στην κινεζική εταιρεία τηλεπικοινωνιών Huawei κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Τραμπ.  Αφού πρώτα περιόρισε την πώληση της αμερικανικής τεχνολογίας στη Huawei βάζοντάς την στη μαύρη λίστα εμπορικών συναλλαγών της, η Ουάσινγκτον αύξησε την πίεση εφαρμόζοντας τον λεγόμενο νόμο για τα ξένα άμεσα προϊόντα. Αυτό επέτρεψε στις ΗΠΑ να φτάσουν πέρα από τα σύνορά τους και να ελέγχουν προϊόντα που κατασκευάζονται εκτός της χώρας, εάν έχουν σχεδιαστεί ή κατασκευαστεί με τη χρήση αμερικανικής τεχνολογίας.  "Η Huawei ήταν ένα πρώτο τεστ", δήλωσε ο Κρίστοφερ Τιμούρα, δικηγόρος της Gibson Dunn. 

Η χρήση της ίδιας ισχύος κατά της Ρωσίας για ορισμένα είδη και πιο αυστηρά κατά ενός συγκεκριμένου καταλόγου 49 στρατιωτικών προϊόντων, σημαίνει ότι η Ρωσία στερείται πλέον ουσιαστικά την πρόσβαση σε ημιαγωγούς υψηλής τεχνολογίας και σε άλλες τεχνολογίας που είναι κρίσιμες για τη στρατιωτική της πρόοδο.  "Η Ρωσία είναι πολύ καλά προετοιμασμένη, αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτό θα υποβαθμίσει σοβαρά τις στρατιωτικές της δυνατότητες", δήλωσε η Julia Friedlander, πρώην αξιωματούχος του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.

Αλλά ο πραγματικός στόχος είναι η Κίνα  και η μάχη για τη συντριβή της τεχνολογικής προόδου της δεν έχει σε καμία περίπτωση κερδηθεί.  Ήδη, η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής ημιαγωγών στον κόσμο. Ωστόσο, η αυτάρκειά της στην κατασκευή των δικών της τσιπ είναι εξαιρετικά χαμηλή.  Οι κινεζικές εγχώριες επιχειρήσεις είχαν μόνο 6,6% ποσοστό αυτάρκειας το 2021, το οποίο αυξάνεται σε 16,7% όταν συμπεριληφθούν και οι ξένες επιχειρήσεις που βρίσκονται στην Κίνα.  Ακόμη και αν συμπεριληφθούν αυτές οι πολυεθνικές θυγατρικές στην Κίνα, η παραγωγή τσιπ της χώρας το 2026 είναι πιθανό να φτάσει μόνο το 6,6% του παγκόσμιου συνόλου.

Αλλά η πολιτική του Πεκίνου είναι μια προσπάθεια για αυτάρκεια στην παραγωγή τσιπ χρησιμοποιώντας όλες τις οικονομικές και σχεδιαστικές εξουσίες του κράτους. Το 2014 η Κίνα δημιούργησε ένα εθνικό επενδυτικό ταμείο ανάπτυξης ολοκληρωμένων κυκλωμάτων. Αργότερα, το 2015, το σχέδιο Made in China 2025 έθεσε έναν φιλόδοξο στόχο αυτάρκειας 70% έως το 2025, ο οποίος, με βάση τα τρέχοντα δεδομένα, δεν πρόκειται να επιτευχθεί. Έτσι, η εξάρτηση της Κίνας από τις οικονομίες που την προμηθεύουν με ημιαγωγούς -την Ταϊβάν, τη Νότια Κορέα, τη Μαλαισία και την Ιαπωνία κυρίως- θα παραμείνει, με τον κίνδυνο να διακοπούν εντελώς οι προμήθειες από τις ΗΠΑ.

Ο κύριος στόχος του αμερικανικού νόμου είναι να δοθούν 52 δισεκατομμύρια δολάρια σε επιχορηγήσεις για την έρευνα/κατασκευή τσιπ και να παράσχει έκπτωση φόρου 25% για επενδύσεις στους παραγωγούς τσιπ στις ΗΠΑ. Ωστόσο, κάθε επιχείρηση που χρησιμοποιεί τη χρηματοδότηση του νόμου CHIPS απαγορεύεται να "συμμετέχει σε οποιαδήποτε σημαντική συναλλαγή που αφορά την ουσιαστική επέκταση της παραγωγικής ικανότητας ημιαγωγών στην Κίνα".  Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν περισσότερες κυρώσεις: απαγόρευση εξαγωγής εξοπλισμού κατασκευής ημιαγωγών για τσιπ μνήμης NAND με περισσότερα από 128 στρώματα. Ο στόχος είναι ότι με το μπλοκάρισμα της μεγαλύτερης εταιρείας NAND της Κίνας και των εργοστασίων κατασκευής τσιπ μνήμης που ανήκουν σε ξένες εταιρείες στην ηπειρωτική Κίνα, οι ξένοι κατασκευαστές τσιπ μνήμης θα αναγκαστούν να εγκατασταθούν εκτός Κίνας.

Αλλά  ο πόλεμος των τσιπ δεν αφορά μόνο την οικονομία, αλλά και την πολιτική ισχύ στον 21ο αιώνα - τουλάχιστον για τους ηγέτες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Οι ΗΠΑ προβάλλουν αυτη τη σύγκρουση με όρους μάχης μεταξύ της "δυτικής δημοκρατίας" και της κινεζικής (και ρωσικής) "απολυταρχίας", μάχης για τα ανθρώπινα δικαιώματα (όπως εκπροσωπούνται από τις αμερικανικές αξίες), μάχης ενάντια στην καταστολή των μειονοτήτων και των αντιφρονούντων (στην Κίνα) και μάχης κατά της "γενοκτονίας" (από τη Ρωσία) στην Ουκρανία.  Αυτό οδηγεί την προπαγάνδα και την υποκρισία σε νέα επίπεδα. Αυτό που πραγματικά διακυβεύεται είναι η παγκόσμια κυριαρχία των ΗΠΑ. Είναι ένας αγώνας που θα κοστίσει πολύ ακριβά στις ΗΠΑ, αλλά προφανώς αξίζει τον κόπο. Σε βάρος του παγκόσμιου εμπορίου και της παραγωγής, πιθανότατα και της παγκόσμιας ειρήνης