Ο εξωγήινος αναγνώστης κατάλαβε ότι ανάλογα με τον ορισμό που θα δώσει στην παγκοσμιοποίηση ένας άνθρωπος, μπορεί να μιλήσει για γι’ αυτήν με πολλούς τρόπους. Μπορεί να γυρίσει πολύ πίσω, στην εποχή εκείνη που ονομάζουν Ύστερη Παλαιολιθική Εποχή, δηλ. 50000-10000 χρόνια πριν, και να δει τον πρόγονο του να ξεκουνάει από την Αφρική περίπου 3000 γενιές πριν και μέσα σε 35000 χρόνια να κατοικεί στην Νότια Ασία και Αυστραλία, μέσα σε άλλα 10000 χρόνια να εγκαθίσταται και στη Βόρεια Ασία και την Ευρώπη και πριν από 15000 χρόνια να την αράζει και στην Αμερική. Κάποιος άλλος μπορεί να ξεκινήσει την ιστορία από τότε που ο Ιησούς Χριστός προέτρεψε τους μαθητές τους να διαδώσουν τη διδασκαλία του σ’ όλον τον κόσμο, ενώ ένας πιο πραγματιστής θα αρχίσει με τα τέλη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου και τη δημιουργία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Παγκόσμιας Τράπεζας και της GATT.
Αλλά η βασίλισσα της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας είναι αναμφισβήτητα μαύρη: η τόσων πολλών «Αγαπημένη» Τόνι Μόρρισον (1993), αρκετά μπροστά από τον επίσης πολλών αγαπημένο Οκτάβιο Πας (1990), τον Τζ. Μ. Κούτσι (2003) και τον υπεραγαπημένο Ντίλαν (2016), που συμπληρώνει την 4άδα των ισχυρών της Παγκόσμιας Λογοτεχνίας.
Στη δεύτερη ομάδα συνωστίζονται Καναδοί, Κινέζοι, Γερμανοί, Ιρλανδοί, Ιταλοί, Νιγηριανοί, Περουβιανοί, Νοτιοαφρικανοί, Ισπανοί, Βρετανοί, Αμερικανοί, Τρινινταντανοί και Αγιολουκιανοί.
Ενώ στην πιο ανίσχυρη ομάδα μαζεύονται Βρετανοί, Αυστριακοί, Αιγύπτιοι, Γερμανορουμάνοι, Ούγγροι και Πολωνοί, Σουηδοί και Τούρκοι, Γάλλοι και Κινεζογάλλοι.
Οι περισσότεροι από τους λογοτέχνες αυτούς (19/32) είναι ζωντανοί και εξακολουθούν να καταγράφουν τα ανθρώπινα. Κι ο εξωγήινος σκέφτηκε να ρίξει μια ματιά κι ένα αυτί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου