Ρωσο-Ουκρανο-Νατοϊκός Πόλεμος: Πιθανά σενάρια

 Η σύγκρουση στην Ουκρανία είναι εξαιρετικά πολύπλοκη και είναι νωρίς να πούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα τους επόμενους μήνες και χρόνια. Πάντως, μπορούμε να κάνουμε σενάρια. Τα οποία να μπορούν να βάζουν τα πράγματα σε μια προοπτική με ψυχραιμία και να αναδεικνύουν αυτά που διακυβεύονται στο επεισόδιο, του οποίου τα επακόλουθα θα είναι αισθητά για πολλές γενιές. Αν και δεν αποτελεί ακριβής επιστήμη, η τεχνική αυτή είναι χρήσιμη για την ανάπτυξη της επίγνωσης της κατάστασης.

Τα παρακάτω σενάρια αναπτύχθηκαν από τον Jose Miguel Alonso-Trabanco στο geopoliticalmonitor.com/ από όπου και μεταφράζω.

Πλαίσιο
Δεν είναι ένα περιφερειακό γεγονός. Προκειται γiα τον πυρήνα της ευρασιατικής ενδοχώρας - περιοχή της οποίας ο έλεγχος είναι απαραίτητος για την παγκόσμια κυριαρχία- κάτι που έχει να γίνει σε τόσο μεγάλη κλίμακα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αντιπαράθεση, η οποία διεξάγεται σε διάφορα αλληλοεπικαλυπτόμενα πεδία, όπως:

• το επιχειρησιακό θέατρο
• η οικονομία
• η infoσφαίρα
• η ενέργεια
• ο κυβερνοχώρος
• ο κρυφός υπόκοσμος (covert netherworld) (αρχή που συνψίζεται στο απόφθεγμα του αφεντικού της Μαφίας της Ρώμης: Massimo Carminati: Οι ζωντανοί είναι επάνω, και οι νεκροί είναι κάτω. Εμείς είμαστε στο ενδιάμεσο.)
• το ιδεολογικό/πολιτικό/πολιτισμικό

Βασικές παράμετροι:

• Η υποστήριξη που παρέχει η Δύση στην Ουκρανία με όπλα, μετρητά και πληροφορίες. Τελικά, οι Ρώσοι μπορεί να αποφασίσουν να στοχεύσουν τις εφοδιαστικές ροές.
• Η παρουσία δυτικών ομάδων ειδικών επιχειρήσεων και στρατιωτικών συμβούλων στην Ουκρανία.
• Ή ένταση μεταξύ Ρωσίας και μελών του ΝΑΤΟ, όπως η Πολωνία και οι Βαλτικές χώρες.
• Το παράλληλο ξέσπασμα εχθροπραξιών σε επίμαχα σημεία ανάφλεξης (Καλίνινγκραντ, Υπερδνειστερία, Κόσοβο).
• Στοχευμένες δολοφονίες στόχων υψηλής αξίας ή πράξεις δολιοφθοράς κατά κρίσιμων υποδομών.
• Πιθανές αναταραχές στη Ρωσία, είτε αυθόρμητες είτε μεθοδευμένες από δυτικά κράτη.
• Πυρηνικές δολιοφθορές και ενορχήστρωση κυβερνοεπιθέσεων εναντίον μελών του ΝΑΤΟ.
• Αστοχίες τακτικής και λάθη.
• Μια ατμόσφαιρα αμοιβαίας εχθρότητας, δυσπιστίας, φόβου και περιφρόνησης, καθώς και η επιρροή της πολεμοχαρούς ασυμβίβαστης ρητορικής.

Οι πρωταγωνιστές του δράματος/στόχοι:

Ρωσία: Για τούς ρώσους είναι ένας υπαρξιακός αγώνας, μια πάλη για την επιβίωση τους αλλά και ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα. Η επιτυχία θα μπορούσε να αποκαταστήσει τον ρόλο της Ρωσίας ως μιας σημαντικής δύναμης που πρέπει να υπολογίζεται και να ανατρέψει τις ταπεινωτικές οπισθοδρομήσεις που η Μόσχα έπρεπε να υποστεί μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η οποία θεωρείται από τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ως μια μεγάλη γεωπολιτική καταστροφή λόγω της απώλειας στρατηγικού βάθους. 

Δύση: Για τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλα κράτη που μοιράζονται έναν ατλαντικό προσανατολισμό, αυτή η κρίση προσφέρει ένα παράθυρο ευκαιρίας για να αιμορραγήσουν τη Ρωσία σε σημείο που να καταρρεύσει χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν τα ίδια. Έτσι, η κατάρρευση της Ρωσίας ως μεγάλης δύναμης θα ήταν το πρώτο βήμα για τη συγκρότηση μιας συλλογικής προσπάθειας ή συμμαχίας ειδικά σχεδιασμένης για την περικύκλωση και τη στοχοποίηση της Κίνας, η οποία αναγνωρίζεται από τους Αμερικανούς και τους θαλάσσιους συμμάχους τους ως ο κορυφαίος στρατηγικός τους ανταγωνιστής τις επόμενες δεκαετίες. Ως εκ τούτου, ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να υπονομεύσει τα φιλόδοξα σχέδια της Κίνας να κυριαρχήσει τόσο ως ο βασικός κοχλίας ενός ευρασιατικού γεωοικονομικού άξονα όσο και ως η υπερδύναμη που θα ξεπεράσει την ηγεμονία των ΗΠΑ με ειρηνικό τρόπο (δηλαδή με μη στρατιωτικά μέσα). Ωστόσο, το Πεκίνο δεν έχει την πολυτέλεια να εμπλακεί άμεσα λόγω των δυνητικά επιβλαβών επιπτώσεων που σχετίζονται με έναν υποκείμενο οικονομικό πόλεμο εναντίον της.

Για τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί ένα παιχνίδι που αλλάζει τα δεδομένα, ένα άγριο ξύπνημα και μια θανάσιμη υπενθύμιση ότι τόσο η στρατηγική αμέλεια όσο και η ονειροπόληση με τις ψευδαισθήσεις περί αιώνιας ειρήνης είναι συνταγές καταστροφής. Μένει να δούμε αν το Παρίσι και το Βερολίνο θα θυμηθούν τη διανοητική παράδοση της κρατικής διαχείρισης που εμπνέεται από τη raison d'état και την Realpolitik, την οποία καλλιέργησαν επί αιώνες ή αν η μοίρα τους θα διαμορφωθεί πρός το χειρότερο από πραγματικότητες που είναι πέρα από τον έλεγχό τους.

Οι Άλλοι: Για όλους τους άλλους (ιδίως τις περιφερειακές δυνάμεις), το επεισόδιο αυτό παρέχει διλήμματα, προκλήσεις, κινδύνους και ευκαιρίες. Τα κράτη που επιδιώκουν να επανατοποθετηθούν ως ανερχόμενες δυνάμεις (Τουρκία, Ινδία, Ιράν, Ισραήλ, Βραζιλία, Μεξικό), γνωρίζουν ότι το επεισόδιο θα έχει τεκτονικές επιπτώσεις στο δικό τους περιβάλλον και στα εθνικά τους συμφέροντα. Πιθανότατα, ο προσανατολισμός των αντίστοιχων γεωπολιτικών τους ευθυγραμμίσεων θα αναδιαταχθεί στο εγγύς μέλλον. Εν τω μεταξύ, μπορούν να περιμένουν ψύχραιμα μέχρι να υπάρξει ένα σαφές αποτέλεσμα, να αντισταθμίσουν τα στοιχήματά τους ή να πάρουν θέση

Κι οι Ουκρανοί...

(συνεχίζεται)