ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ=Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΤΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ
ΒΑΡΩΝΟΣ= Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΠΡΟΣ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΤΗΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΥΧΑΙΑ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΘΕΤΙΚΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΥΝΟΟΥΝ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ
Προσπάθησα να δώσω όσο το δυνατό ουδέτερους ορισμούς. Παραδείγματα από την αμερικάνικη ιστορία (από όπου βαστάν κι οι όροι - Captains of Industry & Robber Barons):
ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΙ=Andrew Carnegie (1835-1919), γεννήθηκε πάμφτωχος στη Σκωτία, έγινε ζάπλουτος στην Αμερική από τη χαλυβουργία και έφυγε από τη ζωή απλώς πλούσιος, αφού είχε μοιράσει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του σε αγαθοεργίες.
Έχει γράψει: «Ο άνθρωπος πρέπει να έχει ένα είδωλο και η συγκέντρωση πλούτου είναι ένα από τα χειρότερα είδη ειδώλου. Κανένα είδωλο δεν υποβαθμίζει περισσότερο τον άνθρωπο από τη λατρεία του χρήματος»
oι εργάτες εργάζονταν επί 7 μέρες τη βδομάδα, 12 ώρες τη μέρα, με μεροκάματο από $1.40 έως $10.00 την ώρα (τα 2/3 των εργαζομένων (2000/3500), στο $1.40) και με μοναδική αργία την Ημέρα της Ανεξαρτησίας. Τη δεκαετία του 1880 απασχολούσε το 20% του αρσενικού πληθυσμού του Pittsburg, ενώ προσέφερε εργασία και σε παιδιά από 6 ετών και άνω.
Οι δυνάμεις του Πίνκερτον τα βρήκαν σκούρα με τους απεργούς, οπότε τη δουλειά ανέλαβαν το κράτος, ο τύπος και τα παρόμοια και μέσα σε 3 μηνάκια όλη η λαϊκή υποστήριξη στους απεργούς εξατμίστηκε προς τους ουρανούς (στο μεταξύ, ο αναρχικός Alexander Berkman στις 23 Ιουλίου σχεδίασε ανεπιτυχώς μαζί την ερωμένη και σύντροφό του Emma Goldman τη δολοφονία του συνεργάτη του Andrew, που είχε αναλάβει τη δουλειά της καταστολής, ανθρακοβιομήχανο Henry Clay Frick
Στη συνέχεια ο Andrew Carnegie έκανε ακόμα πιο αποτελεσματική χρήση του εφεδρικού εργατικού «στρατού», κάλυψε γρήγορα τα ελλείματα της πεντάμηνης σχεδόν διακοπής της παραγωγής και, με παράλληλη ανανέωση του βιομηχανικού εξοπλισμού και σχεδιασμό της εργασίας, σε μικρό διάστημα έκανε υπερκέρδη.
Ο Alexander Berkman καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλακή, κάθισε μέσα τα 14, έγραψε τις «Αναμνήσεις ενός αναρχικού από τη φυλακή» και απελευθερώθηκε το 1906 για να βρεθεί με τη φίλη του Emma Goldman και να συνεχίσουν την επαναστατική τους δραστηριότητα μέχρι και το θάνατό τους (1936 και 1940, αντίστοιχα).
Μέρος των υπερκερδών του ο Andrew, το έδωσε για την ίδρυση του Carnegie Mellon University, σήμερα 25ου και 77ου καλύτερου πανεπιστημίου στις ΗΠΑ και στον κόσμο, αντίστοιχα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου