Η πιο ενδιαφέρουσα, ίσως, προσωπικότητα των συνταγματαρχών ήταν ο Ιωάννης Λαδάς (1920-2010) (ΙΛ). Ο Β Ραφαηλίδης στην «Ιστορία (κωμικοτραγική) του Νεοελληνικού Κράτους (1830-1974)», τού έδωσε τον ρόλο του Αγγελομάτη της Χούντας (του Κακού, που έπαιζε ο Λι Βαν Κλιφ στο περίφημο γουέστερν) (καλός=Γ Παπαδόπουλος (Κλιντ Ίστγουντ), άσχημος=Οδ. Αγγελής (Ίλαϊ Γουάλακ)
1.Ήταν ο εκφραστής του εθνικοσοσιαλιστικού ρεύματος της Χούντας. Από την αρχή συγκρότησε το στενό του περιβάλλον από εγκληματίες πολέμου και δοσίλογους της γερμανικής κατοχής. Μεθυσμένοι από δύναμη και εξουσία, ενθαρρυνόμενοι και από φασιστικά στοιχεία της Δυτικής Γερμανίας, οι συνταγματάρχες και λοχαγοί του ΙΛ έφθασαν στο σημείο να διακηρύττουν ότι η Ελλάδα (δηλαδή η Χούντα) έχει λιγώτερο ανάγκη την Αμερική από ότι η Αμερική την Ελλάδα. Ο Παπαδόπουλος άφηνε έντεχνα να καλλιεργούνται αυτές οι υπερεθνικιστιστικές τάσεις, τις παρουσίαζε στους Αμερικανούς σαν ρεύματα «νασερισμού» και «ντεγκωλισμού» και τις εξαργύρωνε πείθοντας την Ουάσιγκτον ότι το καλύτερο αντίδοτο ήταν η επαναχορήγηση —κάπως αυξημένη— της στρατιωτικής βοήθειας και η εγκατάλειψη των αμερικανικών επιφυλάξεων προς το καθεστώς των Αθηνών.
2.Τα ξημερώματα της Παρασκευής (21/04/1967) κι ενώ τα μηχανοκίνητα του Παττακού ολοκλήρωναν την κατάληψη των νευραλγικών σημείων του κράτους άλλες στρατιωτικές δυνάμεις δούλεψαν σκληρά όλη τη νύχτα και έφεραν σε νικηφόρο πέρας την επιχείρηση «Συλλήψεις επικινδύνων στοιχείων». Ανώτατος αρχηγός της επιχειρήσεως ο ΙΛ. Μέσα σ' ελάχιστες ώρες, από τη μία ως τις 5 το πρωί, είχαν συλληφθεί μέσα στα σπίτια τους, ενώ κοιμόντουσαν, γύρω στους 10.000 Αθηναίοι και Πειραιώτες: Η ηλικία, το φύλο, η θρησκεία ή η κατάσταση υγείας δεν έπαιζαν κανένα ανασταλτικό ρόλο. Γέροι 70 και 75 χρονών στοιβάχτηκαν με νέους και κορίτσια 16 και 17 χρονών μέσα στα καμιόνια σαν σαρδέλες κονσερβαρισμένες. Κι αν κανένας φώναζε ότι δεν μπορεί ν' αναπνεύσει, ο υποκόπανος των όπλων ανελάμβανε να επιβάλει το Νόμο και την Τάξη. Ο ίδιος ο ΙΛ αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στο «Σπίγκελ», ότι από το τέλος του 1966 τού είχε ανατεθεί να καταρτίσει τους πίνακες των προσώπων που έπρεπε να συλληφθούν.
3. Εκτέλεσε την επιχείρηση καταλήψης του Πενταγώνου. Αργότερα ο ΙΛ κομπάζοντας διεκήρυξε: «Κατέλαβα σε πέντε λεπτά το Γενικό Επιτελείο Στρατού (Πεντάγωνο) με 20 μόνο στρατιωτικούς αστυνομικούς, παρ' όλο που τη στιγμή εκείνη εφρουρείτο από 1000 στρατιώτες και 500 οπλίτες της Αεροπορίας». Όταν ρωτήθηκε πώς έγινε το ηρωικό κατόρθωμα, ο Λαδάς πήρε μυστηριώδες ύφος: «Με ένα πολύ απλό διαβολικό σχέδιο», είπε. «Όμως δεν μπορώ να σας το αποκαλύψω». Εκείνο που ο Λαδάς χαρακτήρισε «διαβολικό» σχέδιο ήταν απλώς γκανγκστερικό. Ο Σπαντιδάκης, αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, αφού πιάστηκε τη νύχτα της Πέμπτης και προσχώρησε στην Επανάσταση εγκαταστάθηκε στο γραφείο του και υπέγραφε διαταγές όχι σαν επαναστάτης, αλλά σαν νομιμόφρων αρχηγός του στρατού. Με μια τέτοια διαταγή πραγματοποιήθηκε η «ηρωική» κατάληψη, του Πενταγώνου από τον Λαδά
4.Την επομένη της 21 Απριλίου ο Λαδάς ξεκρέμασε από το γραφείο του τις εικόνες του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας. Και μετά τη φυγή της βασιλικής οικογένειας στις 13 Δεκεμβρίου 1967 δήλωσε στους ξένους δημοσιογράφους: «Όσο ζω αυτό το «τσογλάνι» δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει».
5.Ανέλαβε τη γενική γραμματεία του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως, απ' όπου εξουσίαζε και κατηύθυνε τις τρομερές δραστηριότητες των σωμάτων ασφαλείας. Ο ΙΛ, που από πλευράς αξιώματος, ιδεών και χαρακτήρα αποτελεί τη σύγχρονη αντίστοιχη έκδοση του Χίμλερ, ήταν ο κατευθύνων νους της εσωτερικής ασφαλείας του καθεστώτος. Όταν ρωτήθηκε από το «Σπἰγκελ» αν είναι αλήθεια ότι ο ίδιος παίρνει κατά καιρούς μέρος στο βασανισμό των πολιτικών κρατουμένων αυτός το αρνήθηκε: «Υπάρχουν, είπε, πολλοί άλλοι που κάνουν αυτή τη δουλειά. Εγώ απλώς δίνω τις ιδέες, τις οδηγίες. Σχεδιάζω».
6. Πλάκωσε στο ξύλο δυο ανωτέρας κλάσεως δημοσιογράφους της δεξιάς (η λεγόμενη Πεφωτισμένη), τους Παναγιώτη Λαμπρία και Ιωάννη Λάμψα, διευθυντή και αρχισυντάκτη του περιοδικού «Εικόνες», οι οποίοι τόλμησαν να δημοσιεύσουν ιστορικό άρθρο περί της ομοφυλοφιλίας στην αρχαία Ελλάδα. Αν και οι ακριβείς λόγοι για τους οποίους ο ΙΛ εξαγριώθηκε για λογαριασμό της ηθικής των αρχαίων προγόνων μας παραμεραμένουν άγνωστοι, το γεγονός είναι ότι όταν οι 2 δημοσιογράφοι προσήχθησαν στο γραφείο του ο Λαδάς όρμησε εναντίον τους και με την κάνη του περιστρόφου του τους κτύπησε στο κεφάλι. Και επί πλέον, βρίζοντας και απειλώντας αποκάλεσε πόρνες τις δυο κόρες του Λαμπρία, ηλικίας τότε 11 και 9 ετών.
Και το καλύτερο
7. Ο ΙΛ κι η παρέα του έδιναν ιδιαίτερη σημασία στην αποστολή της Χούντας ως ηθικοπλαστικού οργάνου της διεφθαρμένης ελληνικής κοινωνίας. Έχοντας σαν σύμβολό του τον Σαβοναρόλα ο κοντόχοντρος πενηντάρης ΙΛ εξεστράτευσε με τη ρομφαία της αρετής εναντίον των νέων με τα μακρυά μαλλιά και των κοριτσιών με τη μίνι φούστα. Αλλά όταν ανακαλύφθηκε ένα διαφθορείο που διέθετε (με το σύστημα των φωτογραφιών) 300 πόρνες και καταλόγους με χιλιάδες ονόματα πελατών (τα περίφημα Πουτανολόγια), ο ΙΛ διέταξε να διωχθούν οι ιδιοκτήτες/επιχειρηματίες του μπουρδέλου, αλλάνα κρατηθούν μυστικά τα ονόματα των ευυπόληπτων πελατών «δια λόγους δημοσίου συμφέροντος». Το δημόσιο συμφέρον συνίστατο στο ότι πολλά ονόματα ανήκαν στην καλή κοινωνία και (μερικά) στους κύκλους του καθεστώτος. Αργότερα, ένας-ένας οι εύποροι «πελάτες» κατέθεταν ένα σεβαστό ποσόν — άνευ αποδείξεως. Κι ο Αγγελομάτρης μεταβίβαζε τα πουτανιάρικα στο περίφημο «τάμα» του Παπαδόπουλου .
(Τα στοιχεία, από την «Ιστορία...» του Β Ραφαηλίδη και το «1960-1970. Η γέννηση του Νεοφασισμού στην Ελλάδα» του Γ Κατρή).
