Πριν δει τα γεγονότα της περιόδου πριν τον πόλεμο, διάβασε τα γραπτά του φιλόσοφου Νίτσε. Απ’ ότι κατάλαβε, αυτός πρέπει να ήταν ο συγγραφέας με την πιο καταλυτική επίδραση σε όλους όσους το 1914 ήταν πρόθυμοι να αναθεωρήσουν τις κρατούσες ιδέες και τα ισχύοντα δόγματα. Τα βιβλία του γράφτηκαν μεταξύ 1872-1889, όταν υπέπεσε σε ανίατη παράνοια. Όσο έγραφε, το κοινό του ήταν ελάχιστο. Όταν πέθανε, το 1900, ήταν γνωστός σε όλη την Ευρώπη. Στα χρόνια πριν το 1914 δεν υπήρχε μορφωμένος Ευρωπαίος που να τον αγνοεί, ενώ κατά τη διάρκεια του πολέμου, το πιο διάσημο βιβλίο του Τάδε έφη Ζαρατούστρα, κυκλοφόρησε σε σειρά βιβλίων τσέπης και έγινε μπεστ σέλερ. Διάβασε μάλιστα ότι ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ, ο νεαρός σέρβος επαναστάτης εθνικιστής που δολοφόνησε το διάδοχο του θρόνου μιας από τις αυτοκρατορίες της εποχής και έδωσε αφορμή για την κρίση που οδήγησε στον πόλεμο, είχε ενθουσιαστεί από το ποίημα του Νίτσε, Ίδε ο Άνθρωπος, και το στίχο του «Ακόρεστος σαν η φωτιά, καίγομαι και ξοδεύομαι».
Στο μπεστ σέλερ του, ο φιλόσοφος αξίωνε τη διαμόρφωση μιας νέας ηθικής, μιας νέας στάσης απέναντι στη ζωή, μιας επανεκτίμησης όλων των αξιών. Η πιο γνωστή του παραίνεση ήταν προς τους άντρες και ήταν η εξής:
«Πηγαίνεις σε γυναίκες; Μην ξεχνάς το μαστίγιο!»
Έτσι, συγκρινόμενος με τους 29 έως τώρα νομπελίστες (1901-1929) και τον προπορευόμενο ως τώρα Χένρι Τζέιμς, έχουμε:
Τον Νίτσε με το μαστίγιό του να οδηγεί την κούρσα, με τον Χ Τζέιμς σε απόσταση αναπνοής και τους νομπελίστες να ακολουθούν σε 2 ομάδες: μία των 6 και μια των 23.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου